Pajac

[Stepanian]

Rozdmuchało się na dobre i na złe
trochę w liście, trochę w posmogowy strumień.
Na jesieniach siedemnaście nagłych mgnień
w zgniłym swądzie wiatru, szamba i perfumie.

Patrzysz w bok i widzisz jakiś biały błysk.
Krzesło, lampę, ekran, na nim czarną dziurę.
Przed ekranem uśmiechnięty biały pysk,
zagapiony w czarną dziurę jasny dureń.

Twarz Pierrota, jego wybielany frak
Farba zdradza, że się dawno nie malował.
I co z tego, że nie myśli wcale tak,
z gęby czytasz, że ten świat się nie podoba.

Znowu patrzysz w przód a wtedy oka kąt
chwyta lustro, w którym czysto się odbijasz.
Zamiast strachu czujesz tylko lekki świąd.
Za sumienie swędzi niedomyta szyja.

Biały Pierrot na klawiszach czarnych ślad
pozostawia pisząc białą uwerturę.
I w jesienny, rozwietrzony cyberświat
leci stukot z pierrotowej klawiatury.

[Leon Gutner]

Powiem tak .
Nic nie powiem . Ani słowa . Dałem się porwać wierszowi i ponieść i niech ta cisza komentarzowa będzie wyrazem uznania i środkiem służącym do wczytania się w tekst jeszcze mocniej i jeszcze bardziej .

Z wielką przyjemnością L.G.

[Henryk VIII]

Sympatycznie, ironicznie. A tu... :" Biały Pierrot na klawiszach czarnych ślad
pozostawia pisząc białą uwerturę." - wręcz romantycznie

[Ewa Włodek]

Pierrot - postać z commedia dell arte - pozornie komiczny, w rzeczywistości tragiczny. Peel jak taki pierrot - pozwala, żeby się z niego śmiano, a pod bielą na twarzy - łzy. Istny "upiór w operze"...
Jest do zamyślenia, Pawle, kiedy, w jakim momencie życia, człowiek staje się takim pajacem...

z uśmiechami...
Ewa

[Stepanian]

Nic nie powiem . Ani słowa

- i nie musisz Leonie. Najważniejsze, że zajrzałeś.

Sympatycznie, ironicznie. A tu... :" Biały Pierrot na klawiszach czarnych ślad
pozostawia pisząc białą uwerturę." - wręcz romantycznie

- a taka już jestem rozważna i romantyczna.

kiedy, w jakim momencie życia, człowiek staje się takim pajacem...

- właśnie, kiedy? Sam nie wiem.
Ściskam i pozdrawiam wszystkich. P.

[coobus]

Biały Pierrot na klawiszach czarnych ślad
pozostawia pisząc białą uwerturę.
I w jesienny, rozwietrzony cyberświat
leci stukot z pierrotowej klawiatury.

Dla mnie rewelka. Pięknie, mądrze, ciekawie.
Twoje zdrowie Stepanian

[Stepanian]

Dla mnie rewelka. Pięknie, mądrze, ciekawie.

Ojtam Coobusie, takie sobie pisanie. Za to Ty się rozwinąłeś pięknie!

[ono]

przeczytałem z wielką przyjemnością


pzdr