wśród rzęs sitowia

[coobus]

wśród rzęs sitowia mgła poranna
na wychłodzonej srebrem ścianie
pająk w brawurze własnych zmagań
pod koszuliną kołatanie

na stole kwiaty w słów przybraniu
w bukiecie pytań niedojrzałych
jak duch się czai za plecami
lustro spękane
w groźne strzały

straszy spojrzeniem czarnej wrony
i tylko ty w nie patrzeć możesz
nakryte ciszą śpią upiory
w nieświadomości
upokorzeń

wśród rzęs sitowia świeża rosa
schłodzona pustką i bezruchem
po zwilgotnienie
lęków bosych
po nawiedzenie kątów głuchych

wśród rzęs sitowia wyciszenie
podrywa skrzydła rozedrgane
znów gdzieś stuknęła grudka ziemi
w dębowe wieko
jak w membranę

[Leon Gutner]

Wśród rzęs sitowia znalazłeś taki smutek jakiego wypisanie i wyczytanie Leo poczytuje sobie za obowiązek .

Brak mi już słów zachwytu więc te słowa rymowane powyżej niech same za siebie mówią .

A mówią i to bardzo głośno .

Z uszanowaniem L.G.

[marta zoja]

Śmierć, strata ukryte w rzęs sitowiu, czyli płacz i niedopowiedziane zdania do bliskich, którzy w tym momencie odeszli. Poczułam chłód na plecach, bo właśnie takie przeżycia i mnie dotknęły. Została tylko cisza w uszach, nie da się zrozumieć śmierci, tych co nagle odchodzą. Płaczę ze współczuciem, nad Twoim wierszem MZ

[Maryla Stelmach]

magicznie. pozdrawiam.

[szarobury]

Piękny wiersz

[Liliana]

wśród rzęs sitowia

piękne to, coobus, piękne! i łezka w oku się kręci

[anastazja]

O, tak łezka się kręci - w zachwycie ciszy czytam Twoją myśl. Myślę cobusku, że to tylko wiersz?

Serdeczności

[coobus]

To tylko wiersz, Anasatazjo. Zapis myśli, który prowadzi w tę właśnie stronę. Te okazje są nazbyt częste.


Szarobury Ładnie dopisałeś swoje myśli. Oddają to, co chciałem tu powiedzieć. Dziękuję za zaprezentowanie wiersza na szerszym forum

Liliana, Maryla, Marta, Leo - dziękuję za czytanie, i nie tylko

[Miladora]

znów gdzieś stuknęła grudka ziemi
w dębowe wieko
jak w membranę

Tego właśnie wiersza szukałam, znalazłszy powyższą frazę umieszczoną jako motto w tekście innego autora.

Jest piękny, Coobusku.
Powiedziałabym nawet, że przejmująco piękny.

Ukłon.