oktober

[Stepanian]

Cała Mila. Perfekcja w każdym słowie. No i ta melodia...

[Miladora]

Dziękuję:

Nicol

Anastazjo

i Pawłusiu


Miłego dnia, kochani

[skaranie boskie]

Liryka.
Kłująca jeżami. Sorry, jużami.
Są w wierszu tylko dwa, ale oba robią za ewidentne wypełniacze, w ogóle niepasujące do treści.
Jeszce jeden dylemat mnie dotyka, gdy czytam to:

pozostawi z jesienią jak z grzechem
samą wśród deszczy i zimą za pasem

Może się mylę, ale "z zimą za pasem" byłoby zrozumialej. Tym bardziej, że ani konstrukcja tych wersów, ani treść następnych nie uzasadnia użycia narzędnika bez "z". Dodatkowo zauważ, że dopełniacz liczby mnogiej rzeczownika deszcz brzmi: deszczów. "Deszczy", to taki archaiczny czasownik.
Reasumując - dobry wiersz, nie pozbawiony, łatwych do wyeliminowania, usterek.

[Bonifacio Sieczepia]

Milo, wyczytuję - dziś było wczoraj, jutra nie będzie.
"Oktober" to chyba germanizm. Podejrzewam jednak, że nie to miałaś na myśli. Czy to spolszczenie?
Cytat zamiast opisywania (pochwały już inni napisali):

znów chłód zaczyna na ziemi osiadać
kiełkują słowa w przywiędłych oktawach
.
odwracam strony dni biegnących pędem
wersami przędąc obrazy jesienne
.
gdzie będę sobą bez siebie gdy w bramie
kot tylko czuwa jak czarny posłaniec


Twoja po.li. podsumowuje życie. Przytulam ją ciepło.
(Ale to tylko internet).

[Sokratex]

wiem że z ptakami nigdzie nie odlecę
może się schowam cicho pod okapem
by świerszczem wyśnić przytulny zapiecek

Piękny wiersz, a z powyższym się utożsamiam:

zaspałem...
studzienny żuraw
już nad mgłą


Pozdrawiam