Stworzył Pan kobietę

[witek kiejrys]

wiersz bardzo dobry!
ale końcówka korci mnie w stronę:

wymyślił też kwiaty,
pośród nich kobietę.

ale to tylko taki mój wymysł.

pozdrawiam serdecznie, witek

[Stepanian]

Spojrzał Pan na swe dzieło rankiem dnia siódmego.
Brwi przymarszczył zmartwiony,
brakowało czegoś.
Dodał światło księżyca, by wysrebrzyć noce,
dodał też winne krzewy z ich słodkim owocem,
radosne słoneczniki i jabłonkę dziką,
i wyspy dodał ptasie z ich dźwięczną muzyką.
Stworzył kielich, by życie barw w nim nabierało,
na głowę świata włożył gór koronę białą,
Lecz pragnął...
jeszcze bardziej ożywić planetę.
Wymyślił wtedy kwiaty.

Stworzył też kobietę.

A gdy tego dokonał popatrzył zdumiony
na spełniony obrazek ziemskiego ogrodu
z miną stwórcy - nieziemską i nieprzeniknioną
po czym odszedł mamrocząc - "kurde, nie ma miodu".

Wiem, wiem, posypią się gromy. Żarcik taki... hie, hie.

[coobus]

z miną stwórcy - nieziemską i nieprzeniknioną
po czym odszedł mamrocząc - "kurde, nie ma miodu".

Wiem, wiem, posypią się gromy. Żarcik taki... hie, hie.

Jakie tam gromy. Żart sympatyczny, Panie też się pewnie uśmiechną.
Twoje spojrzenie ciekawe, inspiruje.

A gdy tego dokonał, w spełnienie uwierzył
raz jeszcze rzucił wzrokiem zmęczonym lecz sytym.
Pozornie brak w tym miodu, pomyśli ktoś kiedyś
a przecież i w kobietach i kwiatach ukryty.


Całość dopełnię nazwiskiem Vladimira Volegova - on całym swoim malarstwem wyczerpuje ten temat. W wyszukiwarce całe eldorado, a ten link na zachętę:

http://beautyloveandsoul.blogspot.com/2 ... tings.html

Witku - Twój punkt widzenia w pełni akceptuję.
Jeszcze raz Kwiatek dla Pań

[januszek]

jest :
"...brakowało czegoś.
Dodał ..."
a chyba powinno być:
brakowało czegoś.
Już było ...

lub coś na ten wzór
skoro spojrzał dnia siódmego
pozdrawiam.

Dodano -- 18 mar 2014, 12:58 --

PS.ponadto jako że siódmego odpoczął był to dzień szósty ... jednak

[coobus]

Tak sobie myślę, jak to mogło być... Co było, czego nie było... dzień szósty, czy dzień siódmy... materiał źródłowy może być tu zbyt wątły, choć interpretatorów znajdzie się wielu, więc chyba sam temat pozostawiony jest domysłom. A ponieważ i ten wiersz zostanie zapewne dołączony do innych poważnych dokumentów tamtych wydarzeń, miodu nie pominąwszy, więc może było to tak: dnia siódmego rano spojrzał Pan na swe dzieło i się załamał (choć tego nie ma w dokumentacji), tyle rzeczy jeszcze brakowało... No właśnie, nie było, a ciągle brakowało. Więc rzutem na taśmę dopełnił niedoróbki kolejnymi cudeńkami (lista w załączeniu - patrz wiersz). I dopiero wtedy zarządził wypoczynek, bo taki miał harmonogram. Nie dało się inaczej. I powstał świat. Czy bez usterek? Kiedyś ktoś pytał żydowskiego krawca, dlaczego szyjąc garnitur robi dziesiąta poprawkę i trwa to już kolejny tydzień, przecież Bóg stworzył świat w siedem dni, więc można... A mistrz tylko pokręcił głową - ajjj, popatrz pan, jakie to sukno, jak leży, jakie wykończenie. To prawdziwe cudo. A popatrz Pan, jak spartolony jest świat.
To tylko moje przypuszczenia na zadany temat, w tych tematach powinni sie wypowiedzieć mędrcy, ja jestem za cienki.
Mam tylko tę słabość, że lubię kwiaty i kobiety. I miód. A to żadna mądrość.
Pozdrawiam Januszku, i ciesz się życiem, które powinno być tym czymś, co wyszło najlepiej. Choć nie każdy to potwierdzi

[nienażarty]

ożywił planetę
i stworzył kobietę

chyba nie świat zna wiele sposobów rozmnażania

aby człowiek do reszty nie zgłupiał
i nie łaził stale na metę
to przydała by mu się jakaś ... zagadka
no i Pan Bóg stworzył kobietę

[em_]

Ładny wiersz, lekki, płynny.
Jednak zakończenie mi się nie podoba. Myślałam, że coś tam mnie zaskoczy.
Miłego

[Nalka31]

ciesz się życiem, które powinno być tym czymś, co wyszło najlepiej. Choć nie każdy to potwierdzi

Coobusku masz rację. Życiem cieszyć się trzeba, bo jednak tylko raz nam dane. (choć to kwestia względna wg. niektórych wierzeń. )

Wiersz zaskoczył bardzo pozytywnie z zamyślunkiem i do uśmiechnięcia. Serdecznie.

[coobus]

nienażarty, Nalka - odpowiadam uśmiechem i dziękuję

Jednak zakończenie mi się nie podoba. Myślałam, że coś tam mnie zaskoczy.

To wiersz zaledwie, nie poezja, z lekkim przesłaniem - hołd dla kwiatów i kobiet. Nic odkrywczego, wręcz odwrotnie.
Dla Ciebie również uśmiech, przypisany do tego wiersza

[Nicol]

i jak coobika nie przytulic do tajemnic gorsetu...??