wyprany z rzeczywistości - z cyklu "notatki z podróży"

[skaranie boskie]

Nie pasuje mi tylko ostatni wers, który jest powtórzeniem tytułu.Zresztą "wyprany" nie brzmi dla mnie zbyt dobrze. Może "wycięty"?

Jednak zostanę przy wypranym.
Spotkałem się kiedyś z powiedzeniem "wyprany z marzeń". To ono było inspiracją (pomijając sam Adriatyk) do napisania tego wiersza. "Wyprany" zostanie więc i basta.

Lubie te Twoje klimatyczne obrazy

Ja też

przywołałam wspomnienia Adriatyku,wprawdzie nie z pokładu jachtu

Rozczaruję Cię Atoja.
To nie był jacht. Zwykły prom przewożący samochody i ludzi z Italii do Grecji. A ja na nim czas jedynie służbowo spędzałem, choć przyznam, że nieźle się bawiłem.

lubię tworzone słowem obrazy.

Ja też je uwielbiam.
Najbardziej jeden, traktujący o tym, że
śród takich pól, przed laty, nad brzegiem ruczaju,
na pagórku niewielkim we brzozowym gaju...

Ślicznie dziękuję za miłe słowa pod wierszem.

[Nalka31]

No to ja sobie też poczytałam, porównałam, zapatrzyłam. Tylko przy tej końcówce się zatrzymałam. Jakoś mi tak okoniem stanął ten dwuwers w stosunku do całości i wybił z rytmu. Nie mniej ładny obrazek.

[skaranie boskie]

Ależ Nalko, ten dwuwers jest odniesieniem do ostatniej strofy. Tej o nocy.
Zawsze noc się kończy i czas rozmarzenia zamyka wyprany z owej nocnej rzeczywistości, świt.
Myślałem, że to oczywiste...
Myliłem się, jak widać.
http://www.osme-pietro.pl/tradycyjne-fo ... owane-f11/

[Zola111]

Piękne obrazy. Tym cenniejsze, że z refleksją.

Archaiczne formy "swe", "tedy" - naprawdę można sobie już darować.

Tak myślę. Co nie zmienia faktu, że... (jak wyżej)

[skaranie boskie]

Archaiczne formy "swe", "tedy" - naprawdę można sobie już darować.

Co ja poradzę, że już taki jestem... archaiczny?
To chyba nieuleczalne.

Piękne obrazy. Tym cenniejsze, że z refleksją.

Dobrze, że przy okazji pocieszyłaś...