Tais

[januszek]

Jemu w Niebiesiech nic nie umniejszy splendoru, nawet zapis - jak u mnie...

skoro splendor Jego Tam jest już tak dostatecznie wysoki że nic zapisanego tu na Ziemi umiejszyć już nie może, to jedynie my możemy albo coś uszczknąć dla "organizacji tekstu", ale skoro jak wynika z Twego zapisu to nierealne, albo ów splendor na naszej Ziemi rozwinąć. Taisa :

Wplótłszy popiół we włosy, mając wór za szatę,
powierzyłam kamieniom miękkie, bose stopy.

Odarta z dawnej siebie - istny robak obły -
bezgłośnie skamląc z bólu, znacząc szlak szkarłatem
przypełzłam

swój uniżyła - bo 'ujrzała ' wielkość Jego i ona inaczej by już nie potrafiła,
tym bardziej ze całość

Sypałam

Ja w ich objęciach mogłam

jest w pierwszej osobie, więc należałoby tak zapisać jakby to sama Taisa zapisała.

Ona zapisałaby z dużej
dziękując Ci bukietem:

[eka]

Ja w ich objęciach mogłam, na wszystko gotowa,
wciąż karmić swoje ciało, nieustannie głodne.

Tak bardzo cię pragnęłam. I musiałam zdobyć.

Świetne przejście do kolejnych linijek. Zaskakujące dla tych, którzy nie znają losów Tais.
Szacun, Ewo.
Przepiękny sonet.

[Ewa Włodek]

Ona zapisałaby z dużej

no, nie wiem, Januszku, czy akurat zapisałaby z dużej. Bo - zastanówmy się - w jakim języku Ona mówiła i - pewnie - pisała, zważywszy na miejsce i czas, w jakich żyła? Więc - po aramejsku? Po grecku? Po łacinie? Może w każdym języku po trosze? I teraz pytanie - w którym z tych języków w tamtych czasach zapisywano "apelativa" do bóstw z dużej litery? Według mnie - w żadnym. Dopiero późniejsza łacina zaczęła wyróżniać tym zapisem Boga we wszystkich Osobach oraz Madonnę.
Ale - jak sądzę - każde z nas zostanie przy swoim...

Ja w ich objęciach mogłam, na wszystko gotowa,
wciąż karmić swoje ciało, nieustannie głodne.

Tak bardzo cię pragnęłam. I musiałam zdobyć.

Świetne przejście do kolejnych linijek. Zaskakujące dla tych, którzy nie znają losów Tais.

to mnie bardzo cieszy, Eko, że doceniłaś owoż przejście...


Kochani, najpiękniej Wam dziękuję, że jesteście, że pobyliście chwilę z moją Tais i podzieliliście się ze mną Swoimi refleksjami...
moc dobrego do Was...
Ewa

[januszek]

w którym z tych języków w tamtych czasach zapisywano "apelativa" do bóstw z dużej litery? Według mnie - w żadnym.

jak najbardziej tak, jadnak jakże oinne wówczas powodowały reakcje. Dam przykład Gdy do ogrodu oliwnego przyszli wynajeci zbójcy szukajacy Jezusa. A on powiedział : "ja jestem" to padli na ziemię, bo słowo to oznaczało boga.

Dziś właśnie wskutek areligijności należałoby pisać z dużej, tam gdzie jest mowa o sprawach ducha.

Tais już nie pożądała cielesności lecz pragnęła rzeczy nadprzyrodzonych. Zaś pisząc z małej tego po prostu nie widać.

ale wcale nie muszę mieć absolutnej racji

[Henryk VIII]

Brawo, bravissimo! Niestety nie mogę ściąć Tais, gdyż o nie ta epoka, zatem nie pozostaje mi nic innego, by posłać jej ....

[EdwardSkwarcan]

Tęczowoskrzydła ważka. Wielobarwne lśnienie.
Sypałam wszystkim w oczy migoczącą mikę,
sprawiając, żeby żyli irrealnym życiem
między jednym a drugim miłosnym westchnieniem.

Z przyjemnością przeczytałem dwa razy
Bardzo
Pozdrawiam

[Ewa Włodek]

Tais już nie pożądała cielesności lecz pragnęła rzeczy nadprzyrodzonych. Zaś pisząc z małej tego po prostu nie widać.

oj, chyba widać, Januszku, bo wynika z treści...

Niestety nie mogę ściąć Tais, gdyż o nie ta epoka, zatem nie pozostaje mi nic innego, by posłać jej ....

no, to Tais dziękuje, Henryku, i za różę i za to, że jej nie ściąłeś...

Z przyjemnością przeczytałem dwa razy

to ja dwa razy dziękuję, Ed...


Panowie, najpiękniej Wam dziękuję, ze wstąpiliście, rzuciliście okiem i dobrym słowem...
moc serdecznego Wam posyłam...
Ewa

[Qń Który Pisze]

Miłość jest receptą na całe życie ale czasami życia nie starczy, żeby spojrzeć jej w oczy i wziąć ją w ramiona
To przepiękna historia, z której nic w swoim wierszu nie uroniłaś

[Gipsy]

Pieknie ))

[misza]

Ubrany w formę klasycznego sonetu ważny temat
nawrócenia, odkupienia winy.
Bardzo dobry wiersz, Ewo