Trzymam fason (łatwo powiedzieć)

[Ewa Włodek]

samo życie, niestety...A wiersz - spodobał mi się...


Pozdrawiam ciepło...
Ewa

[kamyczek]

samo życie, niestety...A wiersz - spodobał mi się...

Dziękuję!

Również ciepło!

[P.A.R.]

spadaj mała, że tak powiem kolokwialnie,
prosto z mostu, bez ogródek, twarzą w twarz.
bo nie w głowie uprzejmości, konwenanse,
kiedy życie się rozłazi, pęka w szwach.

nie mam pracy ani domu rodzinnego,
na dodatek marny humor – niech to szlag!
rzeczywistość mnie przerosła, nie ogarniam,
więc rozumiesz skąd ten sarkazm, taktu brak.

z kumplem z roku znów pod przęsłęm sypiam sobie,
dzisiaj karton jest wciąż w cenie – ho, ho, ho!
więc gdy kryzys wszechobecny, w świat wychodzę.
zbieram metal i butelki – masz pan szkło?

nieźle
jeden gówniany szlif
i Amsterdam wyrzeknie się Ciebie

[kamyczek]

P.A.R., Twoja wersja jest bardzo fajna, ale przeniesienie słowa „znów” o wers wyżej, zasadniczo zmienia treść (peel od niedawna sypia pod chmurką, mógłby pod przęsłem, ale wtedy do szczęścia zabrakłoby jednej sylaby). Dlatego tym razem zostawię bez szlifu, sorki.
Niemniej dziękuję za nieźle. Pozdrawiam.

[skaranie boskie]

Dobrze napisane, mocno!
Małpa łapie tę poetykę, choć woli o kwiatkach i motylkach...
A szkło ma i to czasem pełne.

[kamyczek]

Skaranie boskie, taką poetykę pisze życie, a że akurat temat był blisko, to się sam napisał. A po szkło peel zgłosi się do Ciebie w najbliższym czasie.
Dzięki za wizytę.
Pozdrawiam.