Powidok

[Sokratex]

Podpisuję się pod uwagami poprzedników. Nie dlatego, że tak wypada. Zgadzam się w 100% z powyższymi komentarzami. Dodam od siebie, że: "powracają z powrotem" brzmi jak "masło maślane". Pozdrawiam.

Powracają z powrotem, czyli na powrót, jeszcze raz. Ale przede wszystkim powracają - jak ?
Z powrotem, jakby Amadeo Modigliani zakładał na noc siwe maski. Nadamadeo powraca jeszcze raz,
ze swoim boskim pędzlem żeby przykryć noc. Tak, noc. Bo Wszechświat to noc, a dzień na Ziemi to mała drobinka jasności co niektórym
czytelnikom przysłania rzeczywistość i wydaje im się, że jest na odwrót
Nadmogiliani co dzień maluje nas i to co widzimy, ale za każdym razem robi to coraz mniej dokładnie. Jakby brakowało mu farby
a może cierpliwości.

Pozdrawiam.

[Miladora]

Sokratesie - ja to wszystko rozumiem, co piszesz o wierszu.
Natomiast wyłowiłam to, co moim zdaniem i mimo Twoich wyjaśnień, można by dopracować.
Bo nadmierna ilość powtórzeń nie powinna sprawiać wrażenia perseweracji. Tak, jak powiedziałam, jedno daje większe wrażenie niż dziesięć, zwłaszcza że istnieją synonimy.

A - "powracają z powrotem", co umknęło mojej uwadze, to czysty pleonazm. Step miał rację, że wypunktował.

Na koniec - nikt nie wymaga od Ciebie dopracowania.
My mówimy o swoich wrażeniach czytelniczych, Ty o swojej koncepcji, i możesz przy niej pozostać, bo takie jest prawo każdego autora.

Dobrego...

[Sokratex]

"powracają z powrotem", co umknęło mojej uwadze, to czysty pleonazm. Step miał rację, że wypunktował.

A ja nie mam racji jak mówię o powrocie Amadeo? Jeśli to takie trudne, mogło być "na nowo" ale zauważ, ze nie oddawałoby
faktycznego stanu: to już było, więc nie jest na nowo, tylko: inaczej
Co do pleonazmu, nie przypomina Ci taki zwrot kieratu? Powracać z powrotem z powrotem powracać powracać z powrotem...
Ja widzę uzasadnienie, dlatego nie napisałem choćby "powracają na nowo", tylko właśnie "powracają z powrotem"a powroty powiązałem z maskami Amadeo. Powracają z maskami, powracają z powrotem, jakby Amadeo (który też na każdym obrazie powracał ze swoją "maską"
i choć malował inną kobietę, ta wydawała się łudząco podobno do innych, malowanych wcześniej.)

Pozdrawiam.

[Bonifacio Sieczepia]

Sokratexie, wiersz powinien być tak zbudowany, żeby samodzielnie uzasadniał użycie powtórzeń, pleonazmów, czy jakichkolwiek innych zabiegów uważanych za wady. Niestety, tu tak nie jest, skoro potrzebne są tak bogate twoje tłumaczenia i opisy, zwłaszcza wobec, jak mogłem zauważyć, wyrobionych czytelników.

[Sokratex]

Sokratexie, wiersz powinien być tak zbudowany, żeby samodzielnie uzasadniał użycie powtórzeń, pleonazmów, czy jakichkolwiek innych zabiegów uważanych za wady. Niestety, tu tak nie jest, skoro potrzebne są tak bogate twoje tłumaczenia i opisy, zwłaszcza wobec, jak mogłem zauważyć, wyrobionych czytelników.

Nie umniejszam Jednak, jeśli przyjąć, że ktoś oferuje nagle inny od standardowych sposób obrazowania,
trudno się w pierwszej chwili do tego odnieść. W takim razie wkleiłem sonet (kontynuację "Powidoku")
również oparty na powtarzających się kilku rekwizytach,
tylko tym razem nie o stopniowym zanikaniu (starości), tylko o przenikaniu się wszystkiego ze sobą:

http://www.osme-pietro.pl/wiersze-rymow ... -t435.html

Dlatego i metrum jest tym razem od początku do końca idealne:

/ _ / _ _ / _ / _
/ _ / _ _ / _ / _
/ _ / _ _ / _ / _
/ _ / _ _ / _ / _

[JSK]

No co by tu nie mówić, mnie wiersz nie przekonał, a jako rymowany, to już wcale... Niech będzie, że się nie znam. Ale wiersze, nie dla znawców w końcu się pisze, wiec coś jest na rzeczy...

Pozdrawiam.

[Sokratex]

No co by tu nie mówić, mnie wiersz nie przekonał, a jako rymowany, to już wcale... Niech będzie, że się nie znam. Ale wiersze, nie dla znawców w końcu się pisze, wiec coś jest na rzeczy...
.

Tak masz rację, dopóki nie uogólniasz odbioru do siebie
Pomijając na przykład takie komentarze odnośnie tego wiersza:

"Czytam go chyba dziesiąty raz. Najlepszy w Twoim aktualnym wcieleniu.
Bardzo mnie zawsze poruszają takie jesienne wiersze o ubywaniu."

[JSK]

No co by tu nie mówić, mnie wiersz nie przekonał, a jako rymowany, to już wcale... Niech będzie, że się nie znam. Ale wiersze, nie dla znawców w końcu się pisze, wiec coś jest na rzeczy...
.

Tak masz rację, dopóki nie uogólniasz odbioru do siebie
Pomijając na przykład takie komentarze odnośnie tego wiersza:

"Czytam go chyba dziesiąty raz. Najlepszy w Twoim aktualnym wcieleniu.
Bardzo mnie zawsze poruszają takie jesienne wiersze o ubywaniu."

Różne są odbiory i nie neguję, że ktoś może być nawet zachwycony. Ja piszę tylko o swoim odbiorze. Więc mnie na pewno autor w innym miejscu cytował nie będzie...

[Sokratex]

Różne są odbiory i nie neguję, że ktoś może być nawet zachwycony. Ja piszę tylko o swoim odbiorze. Więc mnie na pewno autor w innym miejscu cytował nie będzie...

Za to mając Ciebie na uwadze, być może wspomnę kiedyś przy okazji:
A teraz "Powidok", wiersz trudny, nie dla wszystkich zrozumiały więc proszę o uwagę

Pozdrawiam.

[JSK]

Nic na to nie poradzę, żem bardziej "tumanowaty" od innych. Taka moja "uroda".