z pogranicza faktu

[Nicol]

smutno, refleksyjnie, ładnie...


Pozdrawiam z uśmiechami...
Ewa

w tej części parkietu taniec cieni ...

Dodano -- 23 maja 2012, 21:56 --

Bajeczny klimat prosto w Leona .
Zaczynam się już do tego przyzwyczajać .

Z ukłonem L.G.

czy przyzwyczajenie się to w Twoim przypadku bardziej w pozytyw idzie czy niekoniecznie ...?

Dodano -- 23 maja 2012, 21:58 --

I dobrze, że wróciłaś do "a", bo teraz jest równiutko, rytmicznie, i w dodatku - melodyjnie.

Brawo.

Pozdrawiam,

no to jeszcze" jaka" jednego wywaliłam żeby nadgarstek ocalić

Dodano -- 23 maja 2012, 22:01 --

bo teraz jest równiutko, rytmicznie, i w dodatku - melodyjnie.

Niestety, nie, Zoleńko i Nicolku.

- a gryf gitary jak nadgarstek pianisty - wers ma obecnie 12 zgłosek, a nie 11 i w dodatku nadal akcenty nie zgadzają się.
Zgodność byłaby, gdyby brzmiał - a gryf gitary // nadgarstek pianisty - 5/6, ale wiadomo, że wtedy nie ma sensu.
W tym układzie najmniejsza ingerencja w wers byłaby, gdyby dać - a gryf gitary // jak dłonie pianisty - 5/6.
Albo - a gryf gitary jak ręka pianisty.

No to kombinuj, Nicolku, bo szkoda wiersza, żeby jeden wers kulał.

bystrzaczku wiedziałam ale dłoń pianisty a jego nadgarstek to dwa osobne cuda natury - nie da się ich wymiennie zastosować dlatego wyrównałam ilośc sylab w jedyny sposób jaki mi przyszedł do głowy ....

Dodano -- 23 maja 2012, 22:04 --

Słusznie prawi Miladora.
Ta rozbieżność jest rażąca ma wpływ na czytanie całego wiersza.
Czytelnik poświęca więcej uwagi sprawdzaniu rytmiki, niż samej treści.
Myślę, że nie jest to celowy zabieg, wymuszający wielokrotne czytanie.
Po przywyknięciu do pierwszego wersu, wiersz nabiera kolorytu, recytuje się jak melodia płynąca z klawiszy fortepianu, z jednym fałszywym akordem.

ot skubany .... Akord dziwniebrzmiący ......
Wiem że masz rację i nic bardziej niż zrobiłam - zrobić nie mogę ....


Dodano -- 23 maja 2012, 22:07 --

Zajrzałem po przycinkach i poprawkach i czuję się rozbujany. Piszesz fantastycznie, Nicol. Dałbym wiele za Twój wiersz, który nie traktowałby o miłości i tęsknotach. Czekam na niego.

obiecam Ci go ... Ale pod jednym warunkiem
Rzucisz słowo o czym chcesz żeby był ...


Dodano -- 23 maja 2012, 22:08 --

Potwierdzam słowa Stepaniana: piszesz fantastycznie, gdy czytam odruchowo się uśmiecham

dlaczego ..? Się uśmiechasz odruchowo ...?

[Miladora]

wyrównałam ilośc sylab w jedyny sposób jaki mi przyszedł do głowy

a gryf gitary nadgarstek pianisty

Myślałam wcześniej, że to nie będzie miało sensu bez "jaka", ale o dziwo czyta się bez przeszkód.
No to mogę się już spokojnie odczepić.

[skaranie boskie]

nic bardziej niż zrobiłam - zrobić nie mogę ....

I nie musisz.
Jest ok.