rozmowa

[skaranie boskie]

Rozmowa


Czy pamiętasz? Pamiętam!
Czy widziałaś? Widziałam.
Na czerwono - od święta -
zarumienisz się cała.

Czy pamiętasz? Jak zawsze.
Czy daleko? Tuż obok -
skrajem lasu czas nadszedł -
czy umówił się z tobą?

Czy widziałaś? Niewiele.
Czy pamiętasz? Noc cała -
zatańcz raźniej i śmielej!
Nie mów, że zapomniałaś.

Czy pamiętasz? Na zawsze!
Czy powrócisz? Po zimie,
gdy odlecą latawce
i niewinność przeminie.

Czy pamiętasz? Pamiętam.
Czy widziałaś? Widziałam.
Twoja twarz uśmiechnięta,
taka smutna i biała.

Czy zapomnieć? Jak mogę?
Czy się uda rozdwoić?
Pora ruszać mi w drogę.
Po co przyszedł? Nie goi…



Arona (IT)
21 kwiecień 2013

skaranie boskie

[Nicol]

zastanawiające wersy ....
nie goi ... ale bywa że przysypuje warstwami piasku i soli ....

[Leon Gutner]

Świeżutkie .
Uwielbiam takie formy i takie klimaty i jak na życzenie skaranie wpisujesz się w to uwielbienie .
Gdybyś pisał dla mnie to bym rozumiał a ponieważ piszesz dla niej to też doskonale rozumiem

Dobry wiersz w dobrej trudnej formie .

Z uszanowaniem L.G.

[Gipsy]

Dobry wiersz z fajnym klimacikiem. Podoba mi sie
Pozdrowionka

[Bożena]

czas nie goi ran- choć mówi się inaczej lekka forma ale pytania ważne- serdeczności

[Gloinnen]

czas nie goi ran

W pełni zgadzam się z tym stwierdzeniem.
Rany goją ludzie. Wybaczając sobie, dając sobie nawzajem miłość, życzliwość, empatię, wyciągając do siebie pomocne dłonie. Zapominając, co złe, wspierając innych w wychodzeniu z upadku, opiekując się przybitymi, złamanymi przez los... Et caetera...
Tylko tak...


Trochę nie na temat i poza wierszem. Ale myśl Bożeny wydała mi się warta rozwinięcia.



Glo.

[Julka]

skaranie

Jak zawsze u Ciebie, taki sensowny wiersz,
który czyta się z przyjemnością i przeważnie
widzi w nim siebie.

Wierna czytelniczka Julka

[anastazja]

Składamy się z pytań i odpowiedzi, są takie których zadawać nie chcemy, odpowiedź przychodzi sama.
To tak sobie podumałam Skaranku, fajny

Pozdrawiam.

[skaranie boskie]

nie goi ... ale bywa że przysypuje warstwami piasku i soli ....

Coś w tym jest, Nicol. Piasek i sól. Jak plaster i pazur...
Miło, że zajrzałaś.

Gdybyś pisał dla mnie

To chyba nieprędko, ale kto wie...
Dzięki, Leonie, za miłe słowa.

Podoba mi sie

To fajnie.

Pozdrowionka

Wzajemnie

lekka forma ale pytania ważne

Czy lekka?
Może racja, w końcu konwencja romantycznej ballady. Wiem, że daleko mi do "Romantyczności", czy "Powrotu taty", ale nie jestem pewien, czy ten gatunek do lekkiej formy zaliczyć. Spróbuję Ci jednak zaufać...
Dziękuję za zainteresowanie.

Trochę nie na temat i poza wierszem. Ale myśl Bożeny wydała mi się warta rozwinięcia.

Spoko, Glo. Każda wypowiedź, choćby ocierająca się o wiersz, jest ważna dla autora.
Dzięki więc i za tę.

czyta się z przyjemnością i przeważnie widzi w nim siebie.

To jest najprzyjemniejszy komentarz, jaki kiedykolwiek otrzymałem.
Jeśli czytelnik widzi siebie w wierszu, to niechybny znak, że autor trafił w sedno.
Pozostaje tylko życzyć sobie jak najwięcej takich czytelników, jak Ty.

Składamy się z pytań i odpowiedzi, są takie których zadawać nie chcemy, odpowiedź przychodzi sama.

Jeśli czytam podobne przemyślenia pod swoimi wierszami, czuję, że napisałem coś sensownego. Może to samochwalstwo, ale tak czuję.
Dziękuję, Anastazjo, za dobre słowo.

[Ewa Włodek]

cóż, czas ran nie goi, bo nie pozwalają mu na to albo sami zranieni, albo - tak zwane otoczenie, okoliczności i tak dalej...Dobry wiersz, bo w pozornie lekkim kostiumie pokazana ta ciemniejsza strona życia...

serdeczność posyłam...
Ewa