W małej bieli

[Leon Gutner]

W tej kruchej bieli tak spragniona
w tej bieli małej na kolanach
w ostrości nagłych pewnych konań
i w zamazanych kanonadach

tam gdzie anielskie widać okna
znów lekko dotknę zakosztuję
a noc rozproszy się samotna
sama mnie wtedy pocałujesz

nic się nie zacznie nic nie skończy
bielsze nie może być już przecież
piszę w ciemności żeby zdążyć
ale po wierszach nic kobiecie

przez biel przebija mętnym wzrokiem
zbyt intensywną barwę nocy
donośnym lecz powolnym krokiem
idzie - i tylko nie wie po czym



Luty 12 Olsztyn

[Ewa Włodek]

ech, ta biel, otoczona - nocą...Bardzo to finezyjnie opowiedziałes, Leonie...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[skaranie boskie]

ale po wierszach nic kobiecie

Otóż to, panie dzieju.
Im potrzebne coś znacznie dla nich ważniejszego.
A nazywa się to stabilizacja. Gotowe za nią oddać wszystko. Często nawet uczucia.
No, może nie wszystkie one...
Są jeszcze nasze wspaniałe poetki z Ósmego piętra.

Ładny wiersz Leonie.
Taki osobisty, rzekłbym.

[Gipsy]

Zabieliłeś Leonie...
Pomysłowo i klimatycznie
Pozdrowionka:)

[P.A.R.]

forma trochę odstaje od zawartości
gdybyś upchał do jednej walizki
to tylko

[Leon Gutner]

ech, ta biel, otoczona - nocą

Czarne i białe - szkoda że tak nie jest
Leo dziękuje Ewie .

A nazywa się to stabilizacja.

Oo małpeczko tego akurat potrzebują nie tylko kobiety .
Za chwilkę nad wierszem i refleksję

Gipsy - pozdrawiam w kolorze white .

forma trochę odstaje od zawartości

Jak zawsze Parku jak zawsze - nothing special

Dzięki że wpadłeś mistrzu .

Z uszanowaniem wszystkim L.G.