W pogoni za światełkiem

[Gipsy]

Niepogoda-pogoda rzuca deszczem jak mięsem,
wiatr się mści wyjąc w szparach zawzięcie.
Brudno, szaro i ciemno, tylko spać iść, nic więcej,
a tęsknota pożera po kęsie.

W pamiętniku upycham co ładniejsze kawałki,
jakieś wiosny, kwitnienia, serc wzloty,
po szufladach się plączą listy, suszki, ogarki,
a co gniecie - to z kotem za płoty.

Wyścig z wiatrem - zwyczajnie - na zielonym rowerze,
za plecami grzmot burzy, (raz po raz),
czasem trafia w tył głowy i cholera mnie bierze,
w coraz bardziej spłowiałych kolorach.

Cyprysową aleją pedałuję zawzięcie,
chcąc odzyskać zgubioną osnowę,
mijam szare kapliczki oraz wszelkie pojęcie,
prósząc z rzadka, jak bądź, gromkim słowem.

RC June 2013

[Leon Gutner]

Absolutnie jestem oczarowany tym wierszem .
Nie znajduję w nim niczego co mogłoby mi przeszkadzać .

Z prawdziwą przyjemnością L.G.

[Ewa Włodek]

no, i dobry wiersz o sensie życia i o tym, jak go szukamy. A to:

Cyprysową aleją pedałuję zawzięcie

cóż, cyprysowa aleja - to cmentarz, tak, idziemy nią, idziemy, a każdy cyprys - to ktoś, kto przeszedł na tamtą stronę, a - znaliśmy go...

pozdrawiam ciepło...
Ewa

[anastazja]

Cyprysową aleją pedałuję zawzięcie,
chcąc odzyskać zgubioną osnowę,
mijam szare kapliczki oraz wszelkie pojęcie,
prósząc z rzadka, jak bądź, gromkim słowem.

uroczy, wielką przyjemnością jest czytanie takich wierszy.

Pozdrawiam.

[coobus]

I dla mnie, tak jak powyżej, czytanie tego wiersza było przyjemnością
Wieloma wierszami do mnie trafiasz. Tak trzymaj

[skaranie boskie]

Wiersz z gatunku sztambuchowatych, ale tylko w pierwszych trzech strofach.
Ostatnia zdecydowanie odstaje i to w górę. Jest super.
Wymieniłbym tylko wszelkie pojęcie na ludzkie.