Marzycielka

[Gipsy]

pejzażyk mi się w głowie błąka
sielsko-anielskie cud widoczki
jeleń ryczący w pejzaż wsiąka
tuż za nim wsiąka krzyż przydrożny

czerwone maki chylą główki
kłania się brzoza rosochata
widoczek niczym z widokówki
aż nozdrza wietrzą wonie lata

na modrym niebie boćki śmigłe
zając skaczący po zagonach
lecz bańka pryśnie gdy jak zwykle
usłyszę - zupa znów za słona!

RC July 2013

[Ewa Włodek]

a to dać mantyce na przyszłość - przypaloną, zawszeć to jakaś odmiana! Albo - nie dać wcale, niech gotuje sam, przypala, przesala i tak dalej. Albo - lepiej - zamienić ma mniej upierdliwy model
A tak serio-serio - zaskakujące zakończenie, nie spodziewałam się. Daje efekt...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Leon Gutner]

Lepiej słona niż przypalona .
Ziemniaczka trzeba wrzucić i sól wyciągnie .

Dość dygresji bo wierszyk fajny .
W stylu Gipsy .

Z uszanowaniem L.G.

[Katrina]

To nie gotować zupy wcale, może sam się nauczy.


Pozdrawiam

[Nilmo]

Dobry rym i rytm, sprawia, że bardzo przyjemnie się czyta. Wiersz ukazuje w satyryczny sposób, jak często się zdarza, gdy ktoś nam zmazuje uśmiech zadowolenia z twarzy. Zupą z wiersza może być wszystko - telefon od szefa, na wakacjach, zorientowanie się o zgubionym portfelu, podczas podziwiania widoków z Kasprowego itd. Bardzo mi się podoba, kiedy w wierszu to nie autor przekonuje mnie o swoim poczuciu piękna, czy mądrości, a mówi o tym za niego sam wiersz. Tutaj jest "sielsko-anielsko", czuć tą radość płynącą z wiersza, póki nie rozwali nas śmieszna, acz prawdziwa puenta.
Co ciekawe, wiersz mówi nie tylko o tym, że uśmiech zadowolenia z twarzy ktoś zaraz zmaże, ale i o tym, że często właśnie nasz wewnętrzny niepokój psuje nam pełnię odbierania pięknych doznań, nawet jeśli proroctwo z puenty wiersza miałoby się nie spełnić. Bardzo fajny wiersz. Dziękuję.