Fireflies

[Gloinnen]

Nie wiesz nawet czym dla mnie w mroku - poza cudem
Są twe dłonie!... Ja tylko, gdy całuję, wiem...
B. Leśmian

Czego ty nie dopowiesz, gwiazdy wpiszą w ciało,
krwi, co w lampie się spala, wystarczy na długo.
Tylko rękę wyciągnij. Podaj wrzącym ustom.
Niech od mroku do światła sennie się błąkają.

Czego ja nie dopowiem, zgadniesz po dotknięciach,
jesień mgłami podpali spokorniałe cienie.
Wiele twarzy się złączy w tę jedną. Gdy zechcesz
obietnice wypełnić, a później pamiętać.

Prowadź tam, gdzie się kończy wirtualny Szeol,
gdzie łagodność zabliźnia dotkliwy dysonans.
Wybij szyby w samotni, nie żałując pieszczot.

Jutro przyjdzie uciekać i łza spłynie z ostrza,
co dziś tnie, by nadzieje nie stały się jednią.

Mija chwila. Zbyt krucha, zbyt trudna, zbyt gorzka.



____________________
Glo.

[Leon Gutner]

Zamyślić się na skutek wiersza . Wtopić w jego nastój . A potem pochylić czoło nad jego wymową i pojęciem .

To wszystko Leo uczynił w skutek odczytu powyższego wiersza .

Z podziwem L.G.

[skaranie boskie]

Wciągają mnie te twoje sonety, Glo.
Są niesamowite. Biją prawdą i emocjami. Tak normalnie po oczach.
Jest w nich coś jeszcze. Zawdzięczam im poważną refleksję. Niech ona jednak zostanie moją tajemnicą, podobnie, jak tajemnicze są twoje wiersze.

[anastazja]

Jutro przyjdzie uciekać i łza spłynie z ostrza,
co dziś tnie, by nadzieje nie stały się jednią.

Mija chwila. Zbyt krucha, zbyt trudna, zbyt gorzka.

Ojej Glo. zaczynam uwielbiać te rymowane, odbieram dreszczem (podobnie jak cobuska).
Tak mi pisz - jeszcze...