Tumiwisi*

[Stepanian]

Skotłowany, skołtuniony
krzyknę w górę: - tere-fere!
Padnę trupem niedochrzczonym
na podłogi miałki teren.

Aż z podłogi wstanie deseń
dla tej chwili, dla tej chwili,
trochę w wiosnę, trochę w jesień,
wstanie deseń nim się schyli.

Nim się schyli nad upadkiem,
którym zniknę w takiej porze
i zanuci z czarnym światłem:
„świeć pod nogi dobry Boże”.

A ja będę tam - o Matko! -
leżał w chwili takiej czystej,
nim ostatni zgasi światło
nieuchronnie wiekuiste.

*Tuwimowi

[Leon Gutner]

I to rodzaj takiego Stepa jakiego Leo ulubił sobie czytywać .
Świetne .

Z uszanowaniem L.G.

[Stepanian]

No to się cieszę Leonie. Też polubilem ten wierszyk. Pozdrowienia.

[Ewa Włodek]

koniecznie należy się patrzeć pod nogi i nie łazić po ciemku, bo "lux perpetua" - nieuchronna, tylko - lepiej, żeby nie z przyspieszeniem...
fajnie rzekłeś, Step...

z serdecznością wielką...
Ewa

[coobus]

Tuwimowi... ładny gest

A gdy zaczynałem czytać przyszło mi na myśl, że tym wierszem wpisujesz się w ogólnopolskie czytanie Fredry, że to on Cię prowadzi przez ten wiersz. Tak czy inaczej, gratuluję pobytu w miłym towarzystwie

[Tomek i Agatka]

Cudnie Cię znów czytać Pawle, ależ to płynie śpiewająco!
Brakowało mi Twojego pisania, takiego pisania, właśnie takiego!

Pozdrawiam ciepło : )

[Stepanian]

koniecznie należy się patrzeć pod nogi i nie łazić po ciemku,

- a co to da, co to da, Ewo?

Tuwimowi... ładny gest

- żaden gest. Tak wyszło.

Brakowało mi Twojego pisania, takiego pisania, właśnie takiego!

- TiA, już dobrze, poprawię się i przestanę łajdaczyć. :0

[anastazja]

A ja będę tam - o Matko! -
leżał w chwili takiej czystej,
nim ostatni zgasi światło
nieuchronnie wiekuiste.

[Miladora]

A niech Cię licho, Pawłuś.

Przy okazji - "tere fere" pisze się bez przecinka.

nieuchronnie wiekuiste
może kiedyś i zaświeci
ale pewnie najpierw czyściec
wyjdzie z mroku nam naprzeciw


Duża buźka

[Nicol]

tere fere
to się dziadzio Tuwim ucieszy