I po balu

[Malwina]

Gdyby ktoś mnie pokochał a priori,
pozwoliłabym chyba, do woli.
Niech całuje mnie śmiało, namiętnie,
zwłaszcza teraz, gdy ziemię mróz zetnie.

Jeśli zechce pokazać kraj świata,
to pomyślę, co warta jest gra ta.
Lecz do końca nie będę uległa,
zawsze ze mnie wychodzi królewna.

Co wymyśla, żądania ma duże,
jest ich tyle, że nie, nie powtórzę.
A gdy kogut zapieje dwunastą,
pozostaje samotną niewiastą.

A w dodatku ma straty niemałe,
z pojedynczym zostaje sandałem.
Nazbierała tych butów niemało,
wszystko przez to, że nie szła na całość.

[Henryk VIII]

" A w dodatku ma straty niemałe,
z pojedynczym zostaje sandałem.
Nazbierała tych butów niemało,
wszystko przez to, że nie szła na całość."
Oj, trzeba iść na całość. Fajny wiersz

[Leon Gutner]

Królewna samotna niewiasta ?
Lekko po twojemu .

Z przyjemnością L.G.

[Ewa Włodek]

Co wymyśla, żądania ma duże,
jest ich tyle, że nie, nie powtórzę.
A gdy kogut zapieje dwunastą,
pozostaje samotną niewiastą.

ooo, to, to, Malwinko! Tak to bywa z królewnami...Bardzo fajny ten Twój wiersz, taki niby lekki, a przecież i mądry, i życiowy...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[coobus]

wszystko przez to, że nie szła na całość.

A zatem po balu, panno Lalu. Ten morał znamy, tylko kto z nas potrafi iść na całość. Serducho kłóci się z rozumem, ma więcej ikry i na początku wygrywa, ale w końcu dostaje bęcki. Stawiamy na to, na czym się wygrywa.
Ale tęsknoty zostają, zamykamy je w wierszach, chowamy do albumu.
Pozdrawiam, dając się ponieść nastrojowi