dla E

[szarobury]

I była zgroza nagłych cisz. I była próżnia w całym niebie!
A ty z tej próżni czemu drwisz, kiedy ta próżnia nie drwi z ciebie?
B.Leśmian "Dziewczyna"


raz szarobury kocur był birbant łazęga i niecnota
wciąż ze zwyczajów dworskich kpił i ciągle drażnił się z despotą

z edyktów carskich jawnie drwił nie było żadnej rzeczy świętej
i rzecze dwór już brak nam sił przegońmy go z królewskich pięter

niech spotka go okropne zło klątwa niełaska i skaranie
nie chcemy aby brzmiał tu głos który ma etykietę za nic

dumała rada całą noc jak tu poskromić tego gbura
on rankiem przepadł taki los i taka kocia już natura

więc kiedy cię od głośnych braw rozbolą ręce uszy spuchną
to popatrz w lustro może masz na grzbiecie szarobure futro

Dodano -- 12 sty 2014, 21:10 --

[Leon Gutner]

Ładna miniaturka . Nastrojowo złożona w świetnej formie .

Z przyjemnością Szary .

Z uszanowaniem L.G.

[szarobury]

Ładna miniaturka . Nastrojowo złożona w świetnej formie .

Z przyjemnością Szary .

Z uszanowaniem L.G.

Pozdrawiam i dziękuję

[Gloinnen]

Podoba mi się bardzo treść. Forma mniej - małe litery po kropce i na dzień dobry - brrr... (tak, wiem, że taka moda teraz!), zabrakło mi też dwóch przecinków...

Natomiast - wracając do przekazu - piękny. Według mnie chyba adresatka wiersza jest młoda osoba, która uczy się życia, wkracza w nie dopiero, ma w sobie ogromną ciekawość świata oraz głód doświadczeń...

ciemne żyłki, nacieki
pod siateczką spękań.

Po wszystkich odczuciach, doznaniach, przeżyciach - pozostają na zawsze znaki.

Pomyślałam o relacji ojciec/córka... Chyba dlatego, że w tak bardzo bliskim układzie widać od razu te przemiany niezwykle wyraźnie. Wzbudzają czułość, zadumę...

Pozdrawiam,


Glo.

[karolek]

Ja to odczytałem jako wiersz o osobie, która wciąż kocha życie.

[szarobury]

Podoba mi się bardzo treść. Forma mniej - małe litery po kropce i na dzień dobry - brrr... (tak, wiem, że taka moda teraz!), zabrakło mi też dwóch przecinków...

Natomiast - wracając do przekazu - piękny. Według mnie chyba adresatka wiersza jest młoda osoba, która uczy się życia, wkracza w nie dopiero, ma w sobie ogromną ciekawość świata oraz głód doświadczeń...

ciemne żyłki, nacieki
pod siateczką spękań.

Po wszystkich odczuciach, doznaniach, przeżyciach - pozostają na zawsze znaki.

Pomyślałam o relacji ojciec/córka... Chyba dlatego, że w tak bardzo bliskim układzie widać od razu te przemiany niezwykle wyraźnie. Wzbudzają czułość, zadumę...

Pozdrawiam,


Glo.

Za interpunkcję przepraszam, ciągle się uczę. Mam nadzieję, że teraz jest dobrze. A za komentarz dziękuję. Młody marmur ma tysiące lat, jeśli leżał zbyt płytko, nadal "żyje" pocięty na płyty. Kamieniarze nazywają ten proces: "otwiera się". A w moim obrazie jest uczucie pozbawione pragnienia jakichkolwiek fizycznych spełnień. Może bardziej zachwyt. Cieszę się, że wiersz się Tobie spodobał . Pozdrawiam

Ja to odczytałem jako wiersz o osobie, która wciąż kocha życie.

Dziękuję, myślę, że tak. Ciągle mamy na to świeże dowody. Dziękuję za podarowany czas i pozdrawiam

[EdwardSkwarcan]

Dla mnie bardzo dobry, bo lubię subtelnie dobrane słowo
Zdrowych, wesołych świąt z weną życzę
Ed

[szarobury]

Dla mnie bardzo dobry, bo lubię subtelnie dobrane słowo
Zdrowych, wesołych świąt z weną życzę
Ed

Dla mnie bardzo dobry, bo lubię subtelnie dobrane słowo
Zdrowych, wesołych świąt z weną życzę
Ed

Dziękuję.
To strasznie się cieszę, Edwardzie z takiego odbioru. Ja również życzę wszystkiego co najlepsze. Pozdrawiam

[Ewa Włodek]

podoba mi się. Adresatka - albo młoda osoba, jeszcze nieukształtowana jako kobieta, albo już dorosła, a - że tak powiem - w trakcie formowania się dojrzałego piękna...

serdeczność Świateczną posyłam...
Ewa

[szarobury]

podoba mi się. Adresatka - albo młoda osoba, jeszcze nieukształtowana jako kobieta, albo już dorosła, a - że tak powiem - w trakcie formowania się dojrzałego piękna...

serdeczność Świateczną posyłam...
Ewa

dziękuję i pozdrawiam