Ostatnie słowo Jana do Marii

[Ewa Włodek]

Otrzyj łzy. Tak. Proszę, weź chusteczkę,
więcej - nie dam. Tylko tyle mogę,
mimo mojej przysięgi przed Bogiem.
Twoje oczy - tak bardzo niebieskie.

Słabłaś z głodu. Chciałem cię nakarmić,
ustom - czerwień, włosom wrócić połysk,
i sukienkę nową przysposobić.
Miedzy tobą a światem - dziś - kraty.

Chciałem pracy. Nie dali. Nie dali!
A jak była - to haruj za darmo!
Zamiast więzów - strzał. Strzał! Strzał!!! Przepadło…
Zechcesz kiedyś mi świeczkę zapalić?


Sąd Okręgowy w Krakowie, w trybie doraźnym, obowiązującym w tym czasie na terenie miasta, wyrokiem z października 1933 roku skazał Marię i Jana Maliszów na karę śmierci za mord rabunkowy. Prezydent Mościcki zmienił Maliszowej karę śmierci na dożywocie. Więzienie opuściła we wrześniu 1939 roku.

[stary krab]

Dziękuję za podane kursywą wyjaśnienie. Bez niego trudno byłoby o trafną interpretację. Bardzo dobre samo zakończenie:

Zamiast więzów - strzał. Strzał! Strzał!!! Przepadło…
Zechcesz kiedyś mi świeczkę zapalić?

[iTuiTam]

Znowu kawałek historii ubrałaś w rymy, Ewo.

Dopisek o genezie jest bardzo ciekawy i pomocny, jeżeli czyta się utwór jak zapis historyczny.
Myślę jednak, że sam wiersz, bez Twoich wyjaśnień może się obronić.

serdecznie
iTuiTam

[Ewa Włodek]

Bardzo dobre samo zakończenie:

Cytuj:
Zamiast więzów - strzał. Strzał! Strzał!!! Przepadło…
Zechcesz kiedyś mi świeczkę zapalić?

ooo, Krabeńku, to się cieszę ogromnie, że Ci się spodobało...

Dopisek o genezie jest bardzo ciekawy i pomocny, jeżeli czyta się utwór jak zapis historyczny.
Myślę jednak, że sam wiersz, bez Twoich wyjaśnień może się obronić.

tak, Elu, też jestem tego zdania, z tym, że inaczej by się go czytało bez dopisku, a inaczej - z dopiskiem. Wiadomo...Bardzo mnie uradowały Twoje słowa, bardzo...


Kochani, najpiękniej Wam dziękuję, że jesteście, że poczytaliście, i powiedzieliście takie dobre słowa...
moc uśmiechów Wam posyłam...
Ewa

[Leon Gutner]

Nie w moich upodobaniach ale nie sposób z ciekawości nie zapoznać się z powyżej podaną historią .

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Chciałem pracy. Nie dali. Nie dali!
A jak była - to haruj za darmo!
Zamiast więzów - strzał. Strzał! Strzał!!! Przepadło…
Zechcesz kiedyś mi świeczkę zapalić?

Za ten fragment i za kolejną historię w Twoim cyklu duże brawa, Ewo

[Ewa Włodek]

Nie w moich upodobaniach

wiem, Leonie, i tym bardziej cieszę się, że jesteś...

Ewa Włodek pisze:
Chciałem pracy. Nie dali. Nie dali!
A jak była - to haruj za darmo!
Zamiast więzów - strzał. Strzał! Strzał!!! Przepadło…
Zechcesz kiedyś mi świeczkę zapalić?

Za ten fragment i za kolejną historię w Twoim cyklu duże brawa,

cóż, życie, Coob, życie, coraz bardziej to tutaj zaczyna przypominać - tamto...


Panowie, najpiękniej Wam dziękuję, że wstąpiliście, pobyliście chwile i podzieliliście się ze mną Swoimi refleksjami...
moc serdecznego Wam posyłam...
Ewa

[Liliana]

o, kolejna historyczna opowiastka, Ewo, a już sie zastanawiałam, czy nie zarzuciłaś tych powrotów do przeszłości, byłoby szkoda,

pozdrawiam

[Ewa Włodek]

a już sie zastanawiałam, czy nie zarzuciłaś tych powrotów do przeszłości, byłoby szkoda

nie Lili, nie zarzuciłam, tylko do podjęcia takiego tematu potrzeba szczególnego nastroju. Nie zawsze jest...

dziękuję Ci najpiękniej, ze wstąpiłaś, ze poczytałaś i powiedziałaś dobre słowo...
moc pozdrowień posyłam...
Ewa

[misza]

Brawo
I tematyka mi bliska (bo historyczna), i klimat wiersza,
i jego wykonanie

P.S. Z lubością zaczytuję się w rocznikach przedwojennego "Tajnego Detektywa".