już nie ten maj

[EdwardSkwarcan]

odurzył maj zapachem i rozścielił kocyk
zieleń przetkana złotem uśmiecha się w słońcu
bez droczy się z jaśminem kto ma tulić do snu
wspominam wszystkie Ewy śniąc gorączkę nocy

jabłonie biel przywdziały można zgubić oczy
bo wabi słodki nektar pszczoły na rozdrożu
sad kusi tak jak dawniej by czar wiosny poczuć
z westchnieniem wdycham uczuć już spalone mosty

wprawdzie ławka wspomina stracone miłości
by wzrok sięgał pamięcią do chwil upragnionych
nawet ogród woń tracąc starą wizją olśnił

raj już się nie powtórzy nawet ten speszony
roztrwoniłem nadzieje kiełkujące ongiś
tak umarły radości i na życie pomysł

3. 5. 2014.

[Leon Gutner]

Bardzo po Edowemu wspominasz wszystkie Ewy .
To i Leo powspominał z tobą

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Poczytałem z przyjemnością, choćby ze względu na liryczny klimat, który w dzisiejszej poetyckiej kuchni odcedzany jest zazwyczaj durszlakiem. Ale i ze względu na ładne słowo, którego zawsze jestem łasy. Pozdrawiam

[EdwardSkwarcan]

Dziękuję za komentarze
Pozdrawiam

[Liliana]

bardzo ładnie, Ed,
i forma, i treść się podobają,

a ten speszony raj, który się nie powtórzy - super!

[EdwardSkwarcan]

Dziękuję
Pozdrawiam

[Dante]

Pisałem pod innym Twoim sonetem, że kierunek dobry.
Ten wiersz to potwierdza

Pozdrawiam
AD

[EdwardSkwarcan]

Pisałem pod innym Twoim sonetem, że kierunek dobry.
Ten wiersz to potwierdza

Pozdrawiam
AD

Dziękuję za komentarz
Pozdrawiam