potrzebą serca

[EdwardSkwarcan]

przytulając szeptałem sepleniące mama
nieporadnie jak dziecko czułą rąk obręczą
obejmowałem szyję radością dziecięcą
dla ciebie był zerwany każdy mak i bławat

pod łagodnością spojrzeń nie umiałem kłamać
wiecznie psoty karciłaś pieszczotliwie ścierką
drobiłem gdy za rękę na wędrówkę pieszą
prowadziłaś cierpliwie w żniwa i do siana

razem z tobą na ziemi wymarzyłem wieczność
kiedy nocą przychodzisz żegnam sen westchnieniem
wspominam wspólne chwile śnię nadal jak dziecko

życia scenariusz zabrał mi najdroższe mienie
w rozpaczy zadawałem pytanie dlaczego
z tęsknoty mogę mamo tylko wiersz dla ciebie

[Leon Gutner]

Milcząco bo to wiersz dla najważniejszej .

Z uszanowaniem L.G.

[Liliana]

w rozpaczy zadawałem pytanie dlaczego

zadajemy sobie to pytanie, lecz na nie odpowiedzi nie ma,
niezbadane są wyroki boskie - ale czy takie stwierdzenie może nas pocieszyć w chwili, gdy tracimy bliską osobę?

serdeczności

[eka]

pod łagodnością spojrzeń nie umiałem kłamać
wiecznie psoty karciłaś pieszczotliwie ścierką

Pięknie.
To warto pamiętać.
Pozdrowienia serdeczne.

[Nula.Mychaan]

Druga strofka bardzo mi sie podoba