naiwna i prosta piosenka miłosna

[Pier]

pod ławką wiatr cichutko szepce
ptacy próbują dzień poruszyć
a ja czy chcę czy tego nie chcę
zakocham w pani się po uszy

bez zbędnych fanfar i szampanów
kwiatów wciśniętych w stary dzbanek
nawet bez dźwięku fortepianu
zakocham w pani się na amen

na okolicznosć cud przyrody
gdy wabi smakiem kromka chleba
chociaż nie jestem już tak młody
zakocham w pani się jak trzeba

a kiedy przyjdzie czas na szczęście
z wiatrem ptakami fortepianem
nie trzeba będzie nam nic więcej
prócz tej miłości przemilczanej
_________________

[Henryk VIII]

Przyjemny o odbiorze,lirycznie uśmiechnięty, można spokojnie go posłać wybrance - kojarzą się ławki w parku, bzy, chryzantemy w kryształowym wazonie i w ogóle czas, który przeszedł, zastąpiony czymś zdecydowanie mniej romantycznym...

[Malwina]

pan się zakocha ach nie wierzę
chyba to będzie bardzo trudne
i nie wiem czy pan mówi szczerze
ze szczęścia już od teraz chudnę

ja pana znam od bardzo dawna
czytałam sporo pana wierszy
i ciągle jestem jeszcze ładna
byleby pan był nieco śmielszy

więc przybądź z wiatrem ulecz rany
ptaki od rana kreślą koła
fortepian mam rozklekotany
już słyszę że mnie właśnie wołasz

[skaranie boskie]

Wszystko jest ok, poza jednym

ptacy próbują dzień poruszyć

Dlaczego ptacy, a nie ptaki?
Jak wskazuje tytuł, mamy traktować tekst w kategoriach lekkich, łatwych i przyjemnych.
I super, traktujmy.
Ale dlaczego ma on być archaiczny?
Czyżby ze względu na niedzisiejsze zachowanie peela? To absurd!
Wiersz jest, jak najbardziej, współczesny i niepotrzebne mu udziwnienia w postaci jednego, zagubionego pomiędzy wersami, archaizmu.

[Leon Gutner]

Może to i proste i może to i naiwne ale proste i naiwne rzeczy stanowią podstawy naszego życia .
Dlatego prosto i naiwnie stwierdzam że wiersz przypadł mi do gustu .

Z uszanowaniem L.G.