wiersz spod jabłoni

[coobus]

po srebrnej trawie odszedł dzień
pośród gałęzi fioletowych
i zatrzepotał młody wiersz
myślą odbitą od jabłoni
przez chwilę bujał jakby śnił
spychany ciszą na margines
wzbijając stopą gwiezdny pył
wtłoczony w liście złotosine

zmęczony dzień przepłoszył gdzieś
to całe ptasie rozśpiewanie
w podręczny rulon zwinął śmiech
świeżutką rosą schłodził kamień
zakreślił w kalendarzu znak
białą pościelą nakrył wodę
i w sobie tylko znany świat
po zardzewiałych zstąpił schodach

a z jabłoniami było tak
że zapragnęły marzyć śmielej
i ożywiły w swoich snach
koksy kronselki i kosztele
na pewno przyda się ten wiersz
co zakołysał nieboskłonem
byś mógł zrozumieć mowę drzew
i prawo ich do własnych wspomnień

[Leon Gutner]

Jabłonie będą ci wdzięczne Coobi
Jako i Leo jest wdzięczny - ze może czytać takie wiersze .
Kolejna Liryka powalająca i inspirująca .
Uwielbiam twoje pisanie .

Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

Pisz mi tak jeszcze.

[Staszek K.]

Pięknie i jeszcze tradycyjne odmiany jabłoni w wierszu chronisz

[coobus]

Leo, Milo, Staszku - posmakowaliście wraz ze mną dawnych szlachetnych odmian jabłoni. Znalazłem na bazarze koksę i zaowocowało to jeszcze innymi odmianami w wierszu. Bo to im ten wiersz poświęcam. A Wam dziękuję

[anastazja]

po srebrnej trawie odszedł dzień
pośród gałęzi fioletowych
i zatrzepotał młody wiersz
myślą odbitą od jabłoni

- o jabłoniach smakowity. Coobi

[Malwina]

Czekam na kolejne smakowite zakupy i inspiracje.Chyba zjem przed snem jabłko
Coby zaskakujesz kazdym wierszem
Dobranoc.

[EdwardSkwarcan]

Ja lubię renety heh
Wiersz płyyynie
Podziwiam

[coobus]

Zostało mi jeszcze wino jabłkowe.
Ana, Malwina, Edward - z podziękowaniem

[skaranie boskie]

Liryka ma swoje prawa.
Zwłaszcza jedno.
Ma prawo być liryczna.
Twoja jest i chwała jej za to.
Zaczytałem się, a jakbym się zasłuchał w szum jabłoni...