księżyc w sosie grzybowym

[Miladora]

Czyli skąd się wzięło drabble "Świętopietrze". Z dedykacją dla Coobuska, który "był ze mną w tych ciężkich chwilach".

księżyc w sosie grzybowym

znów jak co roku niemal po łokcie
urabiam ręce bo idą święta
wszystko się staje natychmiast droższe
więc tylko miotam wokół przekleństwa
że znów brak forsy do jasnej nędzy
i chyba w końcu wyciągnę nogi
patrząc jak w kuchni króluje księżyc
w sosie grzybowym

wywar bulgocze za oknem świta
zapach się szwenda w kątach mieszkania
a ja szaleję warczę jak brytan
bo tysiąc uszek wciąż mi się kłania
nic więc dziwnego że w głowie mętlik
i już o litość jedynie proszę
zwłaszcza że w oknie ciągle tkwi księżyc
w grzybowym sosie

wałkuję ciasto farsz się ostudził
w dłoni kieliszek skacze jak pajac
i jakoś nikt mnie nie chce obudzić
z tego koszmaru – mam czego chciałam
bo zamiast zwiewać z domu w te pędy
na rajską wyspę z lazurem wody
pichcę i pichcę a w garnku księżyc
w sosie grzybowym

[coobus]

Dziękuję, Milo, że tak to odebrałaś. Oblizałem się, czytając. Przypomniał mi się jeden z moich wierszy, gdzie księżyc był jak baton marcepanowy. Inny przysmak, ale poetyka podobna. Smaczne te nasze wiersze (wybacz brak skromności). Wiesz, kiedy byłem myślami z Tobą? Jak toczyłaś ciężkie boje z kredensem. Wygrane boje. Dziś mogę pogratulować, bo efekt końcowy robi wrażenie, czego Ci jeszcze nie napisałem. Arcydzieło.
Za wiersz

[Miladora]

Przypomniał mi się jeden z moich wierszy, gdzie księżyc był jak baton marcepanowy.

A masz go gdzieś pod ręką?
To wrzuć, bo chcę przeczytać.

Ciekawe, bo ja mam piernikowy księżyc - jeszcze tu nie był, więc dodam - dla Ciebie.
Podobnymi drogami chodzą chyba nasze księżyce.
Aha - jest jeszcze "grudniowy księżyc" - ale to innym razem.

Dzięki, Coobusku.

[Nalka31]

Narobiłaś smaku tym wierszem, nie tylko Coobusowi. Do tego jeszcze w świątecznych klimatach. Cały wir przygotowań, emocji związanych z doprawianiem potraw i bożonarodzeniową gorączką.

Szkoda że ja jak do tej pory nie miewałam takich pomysłów.

[Leon Gutner]

Mila, księżyc w sosie grzybowym i pichcenie słowami tak rytmiczne i płynne że aż Leona od zapachów skręca .

Z wielkim podziwem wasza kuchenność

Ukłony L.G.

[Miladora]

Narobiłaś smaku tym wierszem,

Jasne, Nalcia, bo wszystko smakuje lepiej, gdy się nie musi samemu tego pichcić.

że aż Leona od zapachów skręca

Ani chyba będę musiała Cię poczęstować barszczem z uszkami w przyszłe święta, Leonku.

Dzięki serdeczne za wspólne pichcenie.
I miłego.

[anastazja]

bo zamiast zwiewać z domu w te pędy
na rajską wyspę z lazurem wody
pichcę i pichcę a w garnku księżyc
w sosie grzybowym

przepiękny wiersz. Zacytowałam te wersy, ponieważ co roku kombinuję, żeby wyruszyć w święta, z domu. Ale mój mąż, nie chce Pozdrawiam.

[Miladora]

co roku kombinuję, żeby wyruszyć w święta, z domu. Ale mój mąż, nie chce

Jeżeli dobrze gotujesz, Ana, to nie dziwię się, że nie chce.
Moi też nie chcą.

Serdeczności z podziękowaniem
Mamy cały rok czasu na szczęście...

[EdwardSkwarcan]

wywar bulgocze za oknem świta
zapach się szwenda w kątach mieszkania
a ja szaleję warczę jak brytan
bo tysiąc uszek wciąż mi się kłania

Podziwiam kobiety za cierpliwość
Czy uszka z borowikami, bo to moje ulubione danie

[Miladora]

Czy uszka z borowikami, bo to moje ulubione danie

A jakże - prawdziwki i podgrzybki.
A do tego postny barszcz na zakiszonym w domu soku z burakach i grzybowym smaku.

Miło mi, że wiersz smakował.

Dziękuję