Proch i popiół* (stylizacja)

[Ewa Włodek]

Zagarnięty przez patrol z furą pełną broni,
czoło niosłem wysoko, choć u nóg – żelazo.
W dusznej, lepkiej ciemności, wykręcony szpangą,
polecałem się Twojej najświętszej ochronie.

Miałem Cię przed oczyma, jaśniejszą od śniegu,
i krzyż Twojego Syna na swoim ramieniu,
prosząc, by Jego Serce było mi więzieniem,
żebym się w złu nie błąkał, jak stąd wyjdę. Kiedyś.

Pokłon, żeś mnie raczyła z piekła wyprowadzić,
dała do garści kosę i strzelbę na ramię,
krwi pozwoliła malwą kwitnąć na płótniance,
bym mógł nią pieczętować wydane rozkazy.


Florian Buzdygan, chłop z Krzeszowic, uczestnik dwu powstań, towarzysz broni Borelowskiego (1846) i Chmielowskiego (1863), nominowany przez Rząd Narodowy powiatowym naczelnikiem powstania, przez jakiś czas był więźniem politycznym w więzieniu św. Michała w Krakowie, gdzie – mimo szczególnego rodzaju skucia w tak zwaną szpangę - pieczołowicie przepisywał modlitewnik i spisywał ułożone przez siebie modlitwy. Nie jest wykluczone, że ten szczególny modlitewnik, opisany ostatnio z końcem lat 30-tych zeszłego wieku, może się znajdować w rękach prywatnych.

*W tytule znalazły się słowa z jednej z ułożonych przez niego modlitw.

[Miladora]

Pięknie oddałaś klimat epoki, Ewuś.

Przybliżanie historii za pomocą wierszy to świetny sposób, by żyła ona nadal.

Serdeczności

[Leon Gutner]

Ładnie wydane rozkazy
Ewowo - tak jak lubię .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

Przybliżanie historii za pomocą wierszy to świetny sposób, by żyła ona nadal.

tak mi się wydaje, Mila, ze szczególnie tej historii mało znanej, bądź - zapomnianej...

Ewowo - tak jak lubię .

och, Leonie, Ty zawsze dla mnie łaskawy...


Kochani, najpiękniej Wam dziękuję, że wstąpiliście, pobyliście chwile i powiedzieliście dobre słowa, tym bardziej, że wiersz z tych, co to może mieć niewielu "amatorów"...
Moc serdecznego do Was, z uśmiechami...
Ewa

[anastazja]

To sztuka pisać o historii, zwłaszcza tej mało znanej. Ale dla Ciebie Ewuniu, to klik i jest. Gratuluję wyczucia i kunsztu
Pozdrawiam.

[Ewa Włodek]

dla Ciebie Ewuniu, to klik i jest.

myślisz, Anastazjo, że tak jest?

najpiękniej Ci dziękuję, że wstąpiłaś, pobyłaś chwilkę i powiedziałaś dobre słowo...
samo serdeczne posyłam do Ciebie...
Ewa

[em_]

Przemawia..

[Ewa Włodek]

Przemawia..

ooo, a to mnie bardzo cieszy, bo mam świadomość, że wiersz nie bardzo na dziś, bo i stylizacja taka więcej religijno-elegijna, i peel - mało popularny, i tak dalej...

najpiękniej Ci dziękuję, że jesteś, że czytasz i ze dzielisz się ze mną Swoim zdaniem...
moc serdecznego posyłam...
Ewa

[coobus]

Kolejna karta historii, spisana przez Ciebie wierszem, Ewo. I kolejne

[Ewa Włodek]

Kolejna karta historii,

ano, od czasu do czasu mi się zdarza, Coob. Ale bardzo się cieszę, że Ci się spodobało...

Cudnie Ci dziękuję za to, ze jesteś, że czytasz i mówisz tyle ciepłego...
i uśmiechy posyłam Tobie...
Ewa