Ballada o ciarkach

[misza]

Obleczony w całun bluszczu zapuszczony cmentarz milczał.
Tłusty puszczyk zachichotał w tujach, jakby był na haju.
Ale co tak trze się w trawie, nie zapytasz tu tubylca;
Gdy się prószy pył księżyca, włosy w uszach dęba stają.

Nagle we mgle obła zjawa wpełzła na kaplicy okap,
Aż dreszcz przeszedł w poprzek krzyża, a strach w przykry pot się skroplił.
Martwy chrust zatrzeszczał w mroku albo szkielet zaklekotał;
Nogi drżały porażone, grzbiet zesztywniał całkiem mokry.

Niemy anioł z alabastru skrzepłe skrzydła wolno otwarł
I pofrunął na zgrabiały konar grabu nad grobami.
Zbladły lica marmurowym śniętym świętym na głos poczwar
Dochodzący z głębi czerni; nawet wartki wicher zamilkł.

Przybywały ciarki znikąd, rozsypały się na plecach;
Duchy dwa lub duchów hufiec hucznie hulał po alejach.
Zazgrzytały żuchwy czaszek, aż z grobowców gruz poleciał.
Tylko wampir smętnie mamlał, bo nic od miesiąca nie jadł.

Lęk jak mrówki wciąż się mnożył, od goleni i od kolan
Sięgał aż do czubka głowy po kapelusz z czaplim piórem.
Było wybrać dłuższą drogę i do domu gnać przez pola
Zamiast skrótem, bo tu możesz zmorze i upiorom ulec.

Gdy uciekasz pot ci cieknie, coś ze ścieżki ściąga w ciemność,
W ciszy słyszysz tętent tętna, gdyś w galopie już pod bramą.
Kiedy znajdziesz się za płotem, woń poczujesz nieprzyjemną,
Bowiem ciarki masz pod skórą. Dobrze im tam, więc zostaną.

[coobus]

Nie zasiałeś we mnie tego lęku, raczej uczucie wręcz przeciwne. Ten wiersz mnie przyciągnął tym co zawsze - ładnym słowem, melodią, ciekawym wątkiem. Wampirów się nie boję. Wyczytałem gdzieś w recenzji, że na ekrany wchodzi film, gdzie wampir jest wegetarianinem, ale nie wytłumaczę Ci, co to znaczy. Nieważne. Brawo za wiersz

[skaranie boskie]

Strrrrraszne!
Jak możesz takimi historiami straszyć nasze Użytkowniczki?
Jak je potem w dzikie ostępy zaciągnąć, kiedy się będą bały?
Nawarzyłeś piwa, to teraz sam je wypij!

[Henryk VIII]

WITAJ MISZEŃKA - początkowo zdało mi się: leśmianizujesz, ale nie! I to jest zdecydowanie na plus - na Twoją odrębność. Wszystko o.k.i zgrabnie - tylko ... jak mam Cię chwalić, skoro tak się boję? Czego - ano Twej wyobraźni: tych obłych zjaw z wiersza...

[misza]

Coobus
Wampir wegetarianin? Pyszne
Wilkołak rasy ratlerek

Skaranie Boskie
Sam mam to piwo pić?
Przybywaj z odsieczą!

Henryku VIII!
Okrutny Tudorze!
"Nie ma się czego bać, nie ma się czego bać..."

[Leon Gutner]

Cóż mówić .
Miałem ciarki na plecach przy czytaniu a więc w ballady bym tego stanu nie wdrożył .
Uwielbiam też tematy widm i duchów .
Skleiłeś wszystko w całość po mistrzowsku jak zawsze .
Teraz tylko zachwycać się i czekać na balladę o ciarach

Pięknie Miszko .
Poezja rymowana ma silną tarczę dzięki tobie .
A ty masz mój zachwyt .

Fantastyczne po prostu .

Z uszanowaniem L.G.

[misza]

O "ciarach" nic nie szykuję,
bo to aż strach pomyśleć