Kropla

[Leon Gutner]

Raz wylana wracasz rzadko
starzec deszcz coś w tobie gości
nieciekawa dni przypadłość
która każe upaść
prościej

jakoś łatwiej kiedy spadasz
a po drodze coś pogmatwasz
widok oczu ciemność kradnie
znów się jest dłużnikiem
światła

rozbierz rozpacz tak powoli
niech to będzie tylko dla mnie
może dotknąć mi pozwolisz
zakurzoną słoną
pamięć

tyle nocy przelewałem
a bezcenna ciemność bywa
dzielna koi ból wytrwałym
nie da się w niej znaleźć
przywar

między nami nic już więcej
niż znak kropli co w kałuży
o dwie chmury czarne ciężkie
mogłabyś tu zostać
dłużej

niech po drodze cię nie spotka
żadna troska tego świata
płyń odważnie niczym plotka
w tych samotnych dni
herbatach

[Patka]

która karze upaść
prościej

Oj, Leonie... takie prosty błąd.
karze - karać
każe - kazać.
U ciebie powinno być to drugie oczywiście.

Dalej już na szczęście jest poprawnie.

Wiersz nie czytał mi się lekko, nie mogłam w niego wejść, ale ciężko mi wyjaśnić, dlaczego. Tematycznie też nie moja bajka.

Pozdrawiam
Patka

[Henryk VIII]

Witaj !
Podoba mi się; piszesz" znów się jest dłużnikiem
światła" - super. Ale najbardziej niezwykłe jest zakończenie - jak dla mnie extra; " płyń odważnie niczym plotka
w tych samotnych dni
herbatach" . No, w tej sytuacji po samotnej dla nas... MIĘTOWO - RUMIANKOWEJ herbatce!!! - chyba nie odmówisz?:)
H8

[misza]

Ponownie uwiodła mnie kropla.
Jedna kropla, a taka piękna.

[Leon Gutner]

Błąd poprawiony Patko .
Henryku - herbatki a zwłaszcza herbatki dni nie odmówię
Dziękuję Miszko . Tylko kropla mogła cię uwieść

Z podziękowaniem wszystkim L.G.

[coobus]

między nami nic już więcej
niż znak kropli co w kałuży
o dwie chmury czarne ciężkie
mogłabyś tu zostać
dłużej

Kropla drąży skałę. Wiersz o kropli drąży Coobusa. Udało Ci się, Leo

[Leon Gutner]

Twoja pochwała mistrzu - moja przyjemność .

Z uszanowaniem L.G.

[pallas]

Ciekawie zbudowany wiersz. Lubie takie.
Ta kropla cała mnie przeszła. Każdy może upaść, ale ważniejsze jest to jak się z tego podniesiemy.
Tak są ludzie, którzy dają mądre rady, ale przeważnie my ich nie przyjmujemy. Szukamy własnej drogi jak kropla która spada. Nie tylko w górę na dół lecz z góry na dół w lewo i prawo.

[Leon Gutner]

Cóż mi rzec - dziękuję Pallasie za poczytanie i refleksję

Z uszanowaniem L.G.