Naucz mnie

[Julka]

Naucz mnie

Zwyczajnie się zaczęło, na teraz, na zawsze,
podróżowanie w czasie z uśmiechem pod rękę.
Nie myślałam, że lampa niespodzianie trzaśnie.
Jak mam iść dalej sama, przepełniona lękiem.

Nie chcesz już podać dłoni - naucz mnie przeklinać,
nienawidzić i drapać, kopać i wyzywać.
Wiesz, że nie jestem silna, to nie moja wina.
Wyciśnij ze mnie słabość, aż będzie nieżywa.

Zniewoliłeś mój umysł, zapomniałam siebie.
Dlaczego idę w bezsens, nie wiem na czym stoję.
Szukałam ciebie w piekle - udajesz że nie wiesz?
Porzucone krzyczały - daj spokój z tym gnojem.


Może kiedyś zmądrzeję - (trzeba być kobietą,
cierpi z przyzwyczajenia - czy zostaje świętą?
(Zawsze w swej naiwności, lubi słyszeć nie to.)
Powiem, gdy stamtąd wrócę z odmienną pamięcią.

Naucz mnie

Zwyczajnie się zaczęło, na teraz, na zawsze,
podróżowanie w czasie z uśmiechem pod rękę.
Nie myślałam, że lampa niespodzianie trzaśnie.
Jak mam iść dalej sama, przepełniona lękiem.

Zanim ucichną kroki - naucz mnie przeklinać,
nienawidzić i drapać, kopać i wyzywać.
Wiesz, że nie jestem silna, to nie moja wina.
Wyciśnij ze mnie słabość, aż będzie nieżywa.

Zniewoliłeś mój umysł, zapomniałam siebie.
Dlaczego idę w bezsens, nie wiem na czym stoję.
Szukałam ciebie w piekle - udajesz że nie wiesz?
Porzucone krzyczały - daj spokój z tym gnojem.


Może kiedyś zmądrzeję - (trzeba być kobietą,
cierpi z przyzwyczajenia - czy zostaje świętą?
(Zawsze w swej naiwności, lubi słyszeć nie to.)
Spróbuję dojść do ładu z upartą pamięcią.

Nieco poprawione

[Malwina]

Nie wierzę, żebyś peelka była słabą kobietą, zawsze można zaczynać od początku.Siłę ma w sobie.

[Julka]

Wbrew pozorom nie w każdym wypadku.
Nawet silna kobieta, upadnie pod ciężarem losu.

Dziękuję za komentarz

[Leon Gutner]

Raczej nie pod ciężarem losu tylko pod ciężarem męskiej natury .
Wiersz bardzo ze środka .
Leo przestudiował i bardzo mu się podoba .

Z ukłonem L.G.

[Julka]

Dziękuję Leonie.

To dla porzuconych

Miło mi, że Ci się podobał

[e_14scie]

treść i przesłanie również mi się podoba i dlatego uważam, że warto dopracować płynność rytmiczną w wierszu. jeszcze tu zajrzę z większym zapasem czasu.

pozdrowienia

[Julka]

e_14scie
I to mi się podoba.
Wiem, że jesteś specjalistka w akcentowaniu,
toteż mam nadzieje, że mi pomożesz go dopracować,
nie tylko rzucając krytyczne słowa, ale praktycznie wskazując jak poprawić.

[e_14scie]

e_14scie
I to mi się podoba.
Wiem, że jesteś specjalistka w akcentowaniu,
toteż mam nadzieje, że mi pomożesz go dopracować,
nie tylko rzucając krytyczne słowa, ale praktycznie wskazując jak poprawić.

ej bez przesady z tą specjalistką. kiedyś, kiedyś mi wytykano, że skacze rytm i uświadomiono dlaczego.


w Twoim wierszu akcenty są rozłożone wg mnie jak niżej

Zwyczajnie się zaczęło, na teraz, na zawsze,
-/---/--/--/-
podróżowanie w czasie z uśmiechem pod rękę.
---/-/--/--/-
Nie myślałam, że lampa niespodzianie trzaśnie.
--/--/---/-/-
Jak mam iść dalej sama, przepełniona lękiem.
---/-/---/-/-

Nie chcesz mi podać dłoni - naucz mnie przeklinać,
---/-/-/---/-
nienawidzić i drapać, kopać i wyzywać.
--/--/-/---/-
Wiesz, że nie jestem silna, to nie moja wina.
---/-/---/-/-
Wyciśnij ze mnie słabość, aż będzie nieżywa.
-/---/--/--/-

Zniewoliłeś mój umysł, zapomniałam siebie
--/--/---/-/-
Dlaczego idę w bezsens, nie wiem na czym stoję.
-/---/---/-/-
Szukałam ciebie w piekle - udajesz że nie wiesz?
-/---/--/--/-
Porzucone [*] krzyczały - daj spokój z tym gnojem.
--/--/--/--/-


Może kiedyś zmądrzeję - (trzeba być kobietą,)
--/--/-----/-
cierpi z przyzwyczajenia - czy zostaje świętą?
-----/---/-/-
(Zawsze w swej naiwności, lubi słyszeć nie to.)
-----/---/-/-
Powiem, gdy stamtąd wrócę z odmienną pamięcią.
---/-/--/--/-
[/i]

kreska - jest sylabą nieakcentowaną, ukośnik - akcentowaną. czasem trafiają się zestroje akcentowe, czyli prosto mówiąc połączenie np dwóch wyrazów.
ale ja żaden specjalista.
pozdrawiam

[Gorzki Dziad]

Interesujący wiersz. Takie utyskiwanie na własne słabości. Brzmi naturalnie..
Są niekonsekwencje rytmiczne, ale Eścia Ci tu pomoże.
Mnie zastanawia to trzaśnięcie lampy.
Tak się pojawiło ni z gruchy ni z pietruchy.
Pamiętam jeszcze z dzieciństwa coś takiego jak lampa naftowa.
Miała ona szklany cylinder, który czasem - bywało - pękał choćby pod wpływem temperatury.
Towarzyszyło temu czasem charakterystyczne "trzaśnięci9e". Nie wiem jednak ,czy coś takiego właśnie miałaś na myśli. Dzisiaj mało kto z czytelników "zajarzyłby" (sic!) o co chodzi.

[Julka]

Dobrze kombinujesz dziadulku.
(Czy już nie mogłeś sobie wybrać gorszego nicka)

Lampy przeważnie są ze szkła i te życiowe też takie bywają,
kruche a tym bardziej te kryształowe.
Jedne trwają, aż gospodarz je wyrzuci, bo już są stare i brzydkie,
a inne potrafią ni stąd ni z owąd, rozlecieć się z hukiem.
Stąd Takie utyskiwanie na własne słabości
Pozdrawiam