Nusi

[EdwardSkwarcan]

byłaś szaloną wiosną odurzonych spojrzeń
jak niedostępna łąka kwiatów nieśmiałości
wciąż śniłem zadżumiony skłonny niebo prosić
lecz młodocianym wstydem olśnić cię nie mogłem

miłość to twór naiwny bo chociaż ma skrzydła
ciąży w piersi kamieniem i serc nie unosi
więc stara się na ucztę przyziemną zaprosić
a młodość nie potrafi pragnień w oczach czytać

legły w gruzach nadzieje grzebane rumieńcem
język szeptał trzy po trzy zamiast szczerych wyznań
błądziły gdzieś bez celu nieporadne ręce

darmo wyczekiwała zalotna dziewczyna
życie bywa okrutne nie daje szans więcej
Janeczko wiem że mogłem ten wieczór zatrzymać

[alchemik]

No i mamy sonet liryczny, wspomnieniowy. Musiała Cię ta Nusia nieźle zauroczyć.
Bardzo mi się podoba to wspomnienie o nieśmialej młodzieńczej milości, czy też zauroczeniu.
Dobrze poprowadzileś wiersz w kasycznej formie trzynastozgłoskowca, ze średniowką 7/6.

Masz tylko zonka w ostatnim wersie. Jest dwunastozgloskowy i za nic nie pasuje rytmem do poprzednich, zwlaszcza, że średniowka jest tam 6/6.

Wiem, że z łatwością to naprawisz.

Pozdrowienia od alchemika.

[alchemik]

No i mamy sonet liryczny, wspomnieniowy. Musiała Cię ta Nusia nieźle zauroczyć.
Bardzo mi się podoba to wspomnienie o nieśmialej módzieńczej milości, czy też zauroczenia.
Dobrze poprowadzileś wiersz w kasycznej formie trzynastozgłoskowca, ze średniowką 7/6.

Masz tylko zonka w ostatnim wersie. Jest dwunastozgloskowy i za nic nie pasuje rytmem do poprzednich, zwlaszcza, że średniówka jest tam 6/6.

Wiem, że z łatwością to naprawisz.

Pozdrowienia od alchemika.

Sorry za dubel, którego w dodatku nie mogę usunąć.

[EdwardSkwarcan]

Dziękuję za podpowiedź
Zmieniłem

[alchemik]

I super, Edwardzie.
Sam lubię sobie od czasu do czasu porymować, zamknąć się w klasycznej formie.
Tym bardziej, że to dla mnie najbardziej naturalna poezja i mam ją we krwi.
Jako czytelnik współczesnej poeji i ceniony, gdzieniegdzie, recenzent, poznałem jednak inne jej oblicze.
A poezja nie ma granic.
Piszę więc we wszystkich formach jakie przyjdą mi do głowy, wymyślająć przy tym własne.
Pozdrowienia od Jurka

[Gajka]

Ech życie, jak ono potrafi płatać figle, ale gdyby nie to, nie byłoby takich wierszy

Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Powrót Edwarda po przerwie i jego sonetów które pisywał już wcześniej .
To udany powrót . To udany sonet.
Od początku aż do końca .
Wciąga i sprawia dużo radości choćby takimi zestawieniami jak : szalona wiosna odurzonych spojrzeń .

Z uszanowaniem L.G.

[EdwardSkwarcan]

Dziękuję za komentarze
Pozdrawiam