dwunastu apostołów

[P.A.R.]

dwunastu apostołów








w wyobraźnię krótki skok
byś poczuła jeszcze jutro
kiedy zmysły niemal śpią
gdzieś na ławce z moonlight pustką

skurcze w dłoniach za nic już
magnez z wczoraj dręczy palce
abyś mogła pół na pół
trochę serio trochę fartem

i znów jestem jak brak słów
czy na miejscu w antypodach
oceanu zmysłów szum
wielkie w głowie toczy koła

Łódź. 14.08.2015.

[alchemik]

Tytuł mnie zainteresował.
I próbuję go dopasować do treści
Treść jest świetna, moim zdaniem.
Rymowana od niechcenia (znać, że autor się na tym zna).

No, P.A.R., chyba zacznę śledzić twoją twórczość.

Po jaką cholerę powtórzyłeś tytuł w wierszu?!
To akurat techniczny zonk.

Zobacz, jak zapisalbym ostatnią zwrotkę.

i znów jestem gdy brak słów
czy na miejscu w antypodach
oceanu zmysłów szum
wielkie w głowie kreśli koła

Pozdrówka dla P.A.R.
od J.E.S.

[Leon Gutner]

Świetny Par - jak zawsze i to od lat .
Sama przyjemność .

Apeluję o więcej .

Z niezmiennym uznaniem L.G.

[coobus]

W Twoim stylu. Z tym lekkim pseudochaosie, a może w lekkim zakręceniu. Ale to lubię. Fajnie, że czasami powracasz. Tym razem jako trzynasty apostoł. Zresztą, kto wie..

[P.A.R.]

nie powinno mnie tu już być
jakieś głupie przyzwyczajenia
gdy deszczu brak i krzyku mgły
spojrzenie zmęczone w pietach

jak okruch lata się tli
niczym zmysły kołcem zszyte
i ten nieznośny wersów pisk
których pogłos słychać na mile





pozdrawiam i dziękuję

[P.A.R.]

nie powinno mnie tu już być
jakieś głupie przyzwyczajenia
gdy deszczu brak i krzyku mgły
spojrzenie zmęczone w pietach

jak okruch lata się tli
niczym zmysły kołcem zszyte
i ten nieznośny wersów pisk
których pogłos słychać na mile





pozdrawiam i dziękuję