przyczynny

[Pier]

a jeśli kiedyś znów uwierzę
w pokrewność czyjejś pięknej duszy
której jak bułki nazbyt świeżej
boisz się dotknąć by nie skruszyć

i jeśli skradnę jej tę ciszę
na przekór falom i odpływom
i o tym wszystkim wiersz napiszę
z treścią i puentą wiecznie żywą

i jeśli po tym wszystkim umrę
z wiarą że jednak nie do końca
czy zdążę zbić dla siebie trumnę
z powiewu wiatru i ze słońca

i jeśli z tego się narodzi
kolejny ja z kolejną wiarą
czy starczy lat miesięcy godzin
by kochać młodość za nie starość

[eka]

trumnę
z powiewu wiatru i ze słońca

Ładne.

Ale ta nie starość trochę drażni. Jakiś zamiennik?

[Leon Gutner]

I to bardzo ładnie
A zwłaszcza dwie ostatnie strofy i sama końcówka .

Pier od Leona .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Ładny, liryczny wiersz.
Aż szkoda psuć nastroju dobieraniem się do szczegółów.|
A jednak.

kolejny ja

Wiem, że pisząc to występujesz z pozycji Autora-mężczyzny.
Ale pomyśl, czy nie warto dodać uniwersalizmu pisząc "kolejne ja"?
I jeszcze to:

za nie starość

To trochę się gmatwa. Ja bym napisał "niestarość", pomimo, iż edytor podkreśla na czerwono.
W końcu niedopracowany zapis może przyprawić o zwykłą niestrawność, nie zaś o wyszukaną nie strawność.
Na tę ostatnią zaś proponuję

[em_]

Skaranie dobrze radzi.
Wiersz ciekawy,
przeczytałam z przyjemnością.