Jesień - nic to...

[bartosia]

Jesień - nic to...

Nic to, że jesień znów przywędrowała,
wszak barwnych wrażeń nie poskąpi oczom.
Ranki przysłania mgiełką śnieżnobiałą,
dla słońca w czerwień stroi się i w złoto.

A gdy to złoto w pluchę się zamieni,
z wiatrem odfrunie, deszczem z liści spłynie,
to my we dwoje zakpimy z jesieni,
znów pomarzymy sobie odrobinę.

Opatulimy się słońca uśmiechem
nieostudzonym jeszcze z letniej pory.
Cofniemy zegar rozgrzanym oddechem
księżycowego morskiego wieczoru.

I jesień wcale nie będzie tak smętna,
gdy różę dojrzysz w spadającym liściu,
która w czerwcowym słońcu jak tabletka
leczyła każde zaburzenie zmysłów.

Gdy w pomarańczach i żołciach listowia
zechcesz nieśmiałe pierwiosnki zobaczyć;
spojrzeniem w lustro gęstych deszczu kropli
mnie w letniej sukni wspomnieniem uraczysz...

To wtedy będzie nam, miły, pospołu
raźniej z tą smutną jesienną szarugą.
Ty wniesiesz szczyptę dobrego humoru,
a ja opowiem ci historię długą.

I tak przepłyną nam jesienne dzionki.
Być może nawet nie zauważymy,
gdy wiosnę wpadną obwieścić skowronki;
nie wspominając o chłodach złej zimy.

jesień 2008 / jesień 2015

[Leon Gutner]

Ładnie i lirycznie kpi sobie wiersz z jesieni

Leo z dużą przyjemnością .

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Ładny wiersz, Biedroneczko. Ode mnie

[Liliana]

I tak przepłyną nam jesienne dzionki.
Być może nawet nie zauważymy,
gdy wiosnę wpadną obwieścić skowronki;
nie wspominając o chłodach złej zimy.

i tak będzie, Basiu, bo przecież o pierwiosnkacha i skowronkach możemy marzyć zawsze,

serdeczności

[skaranie boskie]

Te pomarańcze i żółcie, to jakby trochę refleksy z wakacji...
Znasz li ten kraj...?
Dobrze, że jesień niesie nadzieję, nawet, a może zwłaszcza, że wynika ona ze wspomnień, więc nie jeno nadzieją, ale i po części pewnością się jawi. Zupełnie, jak w Twoim wierszu.

[bartosia]

Liliano, Leonie, Coobusie, Skaranie

Dziekuje za czytanie i komentarze

Pozdrawiam serdecznie

Skaranie - dziekuje za przypomnienie A. Mickiewicza, S. Moniuszki i naturalnie J.W. Goethe
Kraj bardzo lubie, nie poznam go nigdy zupelnie, lecz kazda podroz wzbogaca

[ELKA]

O ile kocham wiosnę, o tyle nie lubię jesieni...ale w Twoim wierszu, ona taka piękna,

że nie wiem jak mogłam tego nie zauważyć.

Dziękuję, że otworzyłaś mi oczy...

Pozdrawiam.