gdy nie będę

[Alga]

potraktuj mnie jak deszcz
ten nienajwiększy
co pustoszy ziemię
zmierz mnie ilością
kałuż i łez
wspominaj w upał
rozglądając się za cieniem
i nie wyczytuj z chmur
ani soczystej trawy
Bóg dał ci mnie na wzór
meteorologicznej zabawy

[pallas]

Tytuł ciekawy. Moi mi, że jakby peelka nie była kobietą.
Czy też w innej formie można pokochać kobietę.
Jak widać w wierszu tak.
Nie to co potężne i monumentalne jest piękne, a to co małe i niepozorne.
Peelka mówi też, żeby zwracać na nią uwagę po prostu być blisko.
Nie wyczytywać gdzieś w górze czy też na dolę. Kochać za to kim się jest.
A nie jakieś wyobrażenie.
I właśnie zabawą jest znajdowanie. I spojrzenie tam, gdzie się nie spodziewamy.
Ja bym powiedział, że to wiersz biały niż tradycyjne formy rymowane.
Ze strony tytana tyle.

Tytan

[mazi]

Tak mało słów i tak wiele emocji... schowane gdzieś w kącie, muszą wyjść na światło dzienne i ukłuć kogo trzeba... pozdrawiam serdecznie.

[Leon Gutner]

Miniaturka całkiem do zaakceptowania .
Ma swój klimat.
Podoba mi się to traktowanie jak deszcz .

Z uszanowaniem L.G.

[lczerwosz]

A może czasami i burza? Biały, czarny szkwał?
Albo zadymka, marznąca mżawka, czy zawieja śnieżna.

[eka]

Gdy nie będę... tyle tu delikatnej nostalgii i wskazówki jak peelkę czytać, rozumieć.
Na tak!

[Alga]

Tytanie - bardzo dziękuję za Twoją jakże trafną interpretację

Mazi - dziękuję, że czytasz i zostawiasz wpis.

Leon Gutner - dziękuję, to prawdziwa pochwała

Leszku - ależ tak! jest w kobiecie to wszystko. tylko jak polska pogodę, trzeba ją smakować. Wszak w najbardziej upojny upał przychodzi nawałnica Jest i grad i nagłe ochłodzenie.

Eka - cieszę się niezmiernie z takiego odbioru

Dziękuję, że czytacie i pozdrawiam