Srebrna ballada

[Liliana]

W srebrnym świetle blade lico,
Dokąd spieszysz tak, dziewico?

Srebrna tafla na jeziorze,
Dokąd bieżysz o tej porze?

Srebrny welon wieńczy skronie.
Cóż on znaczy? Czy nam powiesz?

Srebrny książę z marzeń twoich
Znów cię zawiódł, znów coś zbroił?

Srebrne buty biegną skoro.
Hej, uważaj, już jezioro!

Srebrne wody się otwarły.
Szkoda, szkoda młodej panny.


PS

Ku przestrodze tym dziewicom,
które mają piękne lico,
lecz w miłości się nie darzy:

Ech, przestańcie wreszcie marzyć
o tym jednym wyjątkowym,
łamcie śmiało męskie serca
i nie traćcie przy tym głowy.

[eka]

Część pierwsza w uśmiechniętej stylizacji Świtezianki, tyle że strzelec zamienił się rolami.

A rady jak najbardziej słuszne.

[Leon Gutner]

Oj szkoda młodej panny

Zabawne sprawne .

Leo z przyjemnością

Ukłony L.G.

[bartosia]

Lilu,
a jakby w ostatniej strofie
dodac jedna sylabe?

[Liliana]

Część pierwsza w uśmiechniętej stylizacji Świtezianki,

Dzięki, eka, tak mnie jakoś dziewiętnastowiecznie naszlo.

Zabawne sprawne

Bardzo mi miło, Leo.

a jakby w ostatniej strofie
dodać jedną sylabę?

Zgubiła mi się przy kopiowaniu, bartosiu. Już poprawiłam, dzięki.