a jak nic to co

[P.A.R.]

a jak nic to co







chyba nie wiesz że tęsknię
za paznokciami kapeluszem
gdy na szyi sznury z niechceń
a w starej szafie fura pudeł

które mówią nie było
niczym draft ślepy już w niszczarce
i bez słowa epilog
jak w kalesonach zbiegły partner

chyba nie wiesz cna próżnia
może ktoś jeszcze nas podniesie
tylko jak oczom zaufać
kiedy w chusteczkach azotu przeciek



Łódź.05.03.2016.

[alchemik]

Świetny wiersz.
Aż się boję interpretować.
Bo nic innego mi nie pozostało.

Jest bezbłędny poetycko. Oczywiście, możesz się ze mną o to sprzeczać.

Śmierć.

Tak to odczytuję.
Metafora niszczarki.
Szafy pełne wspomnień towarzyszy życia. Ubiorów wszelkich, które miały go upiększać.

Ona jeszcze nie nadeszła.
Jest obok.
I jest tym rodzajem śmierci, która upokarza.

Ale dla partnera najważniejsza jest miłość.
Do końca.
Mimo pieluch.
Przeciek azotu.
Mocznik.

Miłość tak ma.

Jurek

Oczywiście mógłbym to jeszcze przemienić metaforycznie, bo sam jestem poetą, choć nie potrafię pisać jak Ty. Piszę inaczej. Ale czytam, wszystko.

A jak nic, to co?
Złe pytanie.
A jak nic, to nic.

Twoje nic, to nicość, a więc jest czymś.
Coś to nie jest nic. A o tym czymś piszesz w wierszu.

Zapytałeś, co się stanie, gdy powstanie próżnia po czymś.
Nie powstanie. A właściwie wypełni się.
Zasady fizyczne i metafizyczne.

[Leon Gutner]

Jak ja lubię te twoje porównania .
Nawet z kalesonami .
Nastrój , klimat i przeciek azotu w chusteczkach .

Świetnie .

Z uznaniem L.G.

[Nicol]

Jak nic to kiepsko
Ale puls niespokojny mocno destabilizuje rytm wersów ...
Wyjątkowo niekonsekwentnie tym razem .... nie domyślam się wg jakiego klucza kluczą Twoje rozbiegane rytmy ....