Dumanie nad wybuchem wiosny w mieście

[Ewa Włodek]

No, i jesteś. W lateksach. W niebotycznych szpilkach.
Rozchełstana do pępka, albo jeszcze niżej.
W jakimś czymś, co odsłania i pupę, i krzyże.
Z full-paletą kolorów na dziesięciu tipsach.

Idziesz taka buńczuczna, co rusz ciskasz jobem,
zanosząc się rechotem, bo to ponoć sexy,
pijesz kolejny browar pod dym z cygaretki,
a później – może ciacho? I tak – dzień, jak co dzień.

Nad ranem śmiechy-chichy i trzaskanie drzwiami,
w południe – ciężka głowa, kwas solny w przełyku.
Teraz – ciiicho! Uuuch, juro pomyślisz o życiu,
przecież młodość – nie wieczność. Z czasem się zobaczy.

[Lucile]

no cóż - Wiosna panie sierżancie

pozdrawiam wiosennie
Lucile

[Leon Gutner]

Nie mogłem się doczekać wiosny i z tego powodu mam o niej takie zdanie jak w twoim wierszu
Leon z przyjemnością .

Ukłony L.G.

[coobus]

Co tu dumać, Ewo. Pięknie wypunktowałaś. Znaki czasu. Fajnie, że się pojawiasz. Miło Cię spotkać, nie tylko w necie.

Uuuch, juro pomyślisz o życiu,

a tu literówka, sprawdź, czy mam rację

[nienażarty]

dobre obserwacje zbuntowanych podfruwajek
przedostatni wers w ostatniej strofie jakoś wytrąca z rytmu - może źle czytam

pozdrawiam

[Liliana]

juro pomyślisz o życiu,

Pomyślę o tym jutro - mówiła Scarlett O'Hara. Czasami warto odłożyć coś na jutro, a czasami dobrze się zastanowić nad czymś już dziś. Dobry wiersz, Ewo.

Serdeczności

[Ewa Włodek]

no cóż - Wiosna panie sierżancie

ano, coś na kształt, Lucile...

Nie mogłem się doczekać wiosny i z tego powodu mam o niej takie zdanie jak w twoim wierszu

część tej wiosny - w rzeczy samej, pasuje, Leonie. Co roku...

Co tu dumać, Ewo.

w zasadzie - masz rację, Coob! Wszak - każdego roku - podobnie...

dobre obserwacje zbuntowanych podfruwajek

ano, nic się nie zmienia, choć lata płyną...

Ewa Włodek pisze:
juro pomyślisz o życiu,


Pomyślę o tym jutro - mówiła Scarlett O'Hara. Czasami warto odłożyć coś na jutro, a czasami dobrze się zastanowić nad czymś już dziś.

tylko - kto by się, Lili, zastanawiał, jak ta mlodość - taka szumna, a wiosna - taka rozpasana...


Drodzy Państwo, najpiękniej Wam dziękuję, że wstśpiliście, kuknęliście na moja wiosnę i podzieliliście się ze mną Swoimi refleksjami...
Samo serdeczne Wam posyłam, z uśmiechem
Ewa

[Liliana]

kto by się, Lili, zastanawiał, jak ta mlodość - taka szumna, a wiosna - taka rozpasana...

racja, Ewo.