smocza bajka

[Miladora]

____________________________________________________

w krakowskich zaułkach zatarły się dzieje
czas smoków przeminął i zgasnął
a jednak istnieją gdzieś tam pod Wawelem
i nocą wychodzą na miasto

szurając łapkami po bruku uliczek
w uśpione wpatrują się okna
pod cieniem pasaży fajansu księżycem
chcąc Bony zobaczyć znów postać

wędrują niespiesznie w cukrowej poświacie
utkanej przez gwiazdy na plantach
wśród cieni na murach gołębi pod dachem
w liściastych legendy akantach

i tylko srebrzysty tryl dzwonków w ulicach
zamąca tę ciszę kamieni
to smoki włożyły czapeczkę stańczyka
kołysząc rogami półcieni

a potem zmęczone w kierunku podzamcza
ze świtem zakradną się Wiślną
pod niebem dziedzińca policzą na palcach
obrazy skradzione na przyszłość

w Krakowie trwa jesień lecz choć mija z liśćmi
w turkocie dorożek i kroków
ta bajka wawelska znów może się przyśnić
ostatnim przechodniom wśród smoków

[e_14scie]

masz tendencję do tych nieszczęsnych inwersji. spróbuj pomaleńku ciut je ograniczyć, a wiersze zyskają.

chcąc Bony zobaczyć znów postać

w liściastych legendy akantach

a w poniższym wersie

ta bajka wawelska znów może się przyśnić

to bajka wawelska...........

ciekawa ta Twoja bajka

[Gorzki Dziad]

Nie ukrywam, że trochę mnie rozczarowałaś. Spodziewałem się jakichś smoczych przygód, fantazji, bajecznej smoczej opowieści po nowemu, albo na przekór legendom, a tymczasem dostałem perzeładowaną zdobnikami tyradę o smoczym spaqcerku, z której właściwie nic nie wynika oprócz ckliwwych wspominek "dawnych dziejów".
Tyż pisałem bajki, tyż o smokach. coś może tu pokażę przy okazji.

[e_14scie]

Dziaduniu
a nie możesz tego potraktować jako bardzo klimatyczną i ciepłą bajkę dla dzieci? przecież jest sprawnie napisana i z pewnością posłuchałoby jej niejedno dziecię.
obstaję przy swoim, wierszyk mi się podoba, mimo mało wyszukanej akcji. ma swoje plusy i kropka

[Gorzki Dziad]

Eścio nie zgodzę się z Tobą.
Pomnę taki serwis poetycki, gdzie w komentarzach do wierszy było klimacenie, klimatyczność, no i chyba w końcu klimakterium i to w ilościach niestrawnych.
Dzieci mają dziś dość takiego mysła.
Nie ryzykowałbym wychowywania ich na samym budyniu.

[e_14scie]

bajka to bajka, a co Ty chcesz? smoka do którejś partii zapisać? oj nawet blisko niechcący misie...

[Leon Gutner]

Uwierzyłem w smoki .
Wiersze czasami czynią cuda .

Z ukłonem L.G.

[Miladora]

Nie kłóćcie się, kochani, o te biedne smoki.
Wiem, że inwersje, że ckliwy spacerek zamiast fantastycznych przygód, ale jako krakowianka mam sentyment do nocnego miasta, a jeszcze większy do smoków, które, takie właśnie, jak na tym obrazku, zalęgły mi się w domu.
Prawdę mówiąc nie myślałam o dzieciach w tym przypadku - chciałam oddać ten trochę baśniowy klimat nocnego, jesiennego Krakowa, ale jeżeli już o dzieciach mowa, to one zawsze słuchają czegoś, co jest baśniowe i melodyjne. No cóż, widać ciągle jestem jeszcze gdzieś tam w głębi siebie jakimś kawałeczkiem dziecka mimo podeszłego wieku.
Więc może sobie głównie tę bajkę opowiedziałam?
Chciałam, żeby było baśniowo i żeby przewijały się wątki renesansowego Krakowa - a czasem daje się upust własnej romantycznej naturze.
Jako ekwiwalent za rozczarowanie wrzucę Wam pewnie niedługo jakiegoś cholernego bluesa.
Szkoda, że nie można dodawać ilustracji, bo mam takie narysowane dwa sympatyczne smoczki krakowskie.

Dziękuję za rozmowę, przepraszam, jeśli rozczarowałam i posyłam buziaki.


A dla Leona Który Mimo Wszystko Uwierzył W Smoki - dodatkowy buziak i lampka wina.
Dziękuję...

[Mariusz]

Nie czuję się rozczarowany..chętnie pozwiedzałem Kraków ze smokami:)

[Miladora]

No to dziękuję za towarzystwo w tym sentymentalnym spacerze po Krakowie, Mariuszku.

Masz cmoka od smoka...