sentencja

[nienażarty]

jak we mgle znikają
wiosny i jesienie
kolory i liście
opadają sennie

gdzieś giną spojrzenia
czułości dotyki
radości poranków
z bardzo wielu przyczyn

już inne wartości
korzenią się w duszy
czego byś nie zrobił
przeszłości nie kupisz

lecz słowa zostały
w podniebnym błękicie
na wargach gorących
myślami ukryte

i w duszy wciąż dźwięczą
i bolą i ranią
i bronią się bronią
by nie wpaść w niepamięć

w cierpieniu sentencja
z odcieniem uśmiechu
nie warto żałować
niespełnionych grzechów

[Leon Gutner]

Ano niczego żałować nie warto z tego co aby krzywdy innym nie czyni .
Nie żałuję że wpadłem i poczytałem .
Moje to nastroje i moje klimaty.

Z uszanowaniem L.G.

[misza]

Balladowo i nastrojowo.
A i czyta się bardzo dobrze.
Z pozdrowieniami

[karolek]

Życie wspomnieniami, wehikuł czasu potrzebny, ale by się pozmieniało, chyba każdy - niemal wszystko, a potem by się okazało, że... tylko na gorsze

Niezłe

[nienażarty]

Leo:
Krzywdy innym nigdy czynić nie wolno

misza:
obaj wiemy, że wiersz musi płynąć


karolek:
w każdym z nas jest wehikuł czasu
jak się przypomni to mamy tekst a najgorzej żałować niepopełnionych grzechów

wszystkim serdeczne dzięki

[coobus]

Przemijanie. I towarzysząca jej melancholia. Bo dobrze jest kiedy nie boli, tylko pozwala się uśmiechać. Z przyjemnością poddałem się słowom wiersza, by mnie swobodnie niosły

[nienażarty]

przemijanie nie musi boleć bo ciągle przed nami nieznane