Zajady

[ble]

Kwietnie zawsze okrutne – powiem za poetą.
Czy warto znowu pękać? Zrywać zasklepione
milczeniem wzwody życia? Szare blizny - one
bolą żmudnie, uparcie. Kamienistą rzeką

stoją w miejscu stwardniałe. Najlepsze schronienie
w obumarłej komórce, w czymś, co trudno zranić,
wykopać z grobu, zasiać, a potem mieć za nic,
że urosło, mówiło, miało z bzu spojrzenie.

Dziś słyszę jak ogrody płaczą, obracane
na drugi bok łopatą. Jak wróble zuchwałe,
znów grube i pyskate zajmują się ciałem
ziemi. Tak, więcej, więcej. Lecz przecież nad ranem

wiadomo już na pewno, że ten bój, to tarło
jest szaleństwem przyrody, chwili - jej rozpadem.
Resztki na targowisku. Ptasia gawiedź stadem
szuka ziarna w odpadkach. Nim zielone, zmarło.



Zgadywanka: za którym to poetą?

[Miladora]

Bardzo lubię przerzutnie w Twoim wykonaniu, Ble.
Dobry, płynny wiersz i ciekawe spojrzenie na kwiecień.

Jedno tylko:
- milczeniem wzwody życia? Szare blizny - one
Może:
- milczeniem wzejścia życia? Szare blizny - one?
Ale to dlatego, że "wzejścia" płynniej się czyta.

Dobrego

[e_14scie]

no fakt
te wzwody nie kojarzą mi się niewinnie


ładnie Ci wychodzą przerzutnie ble i wiersz na

[Leon Gutner]

Przyjemne i przyjazne czytelniczemu nastrojowi Leona .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

stoją w miejscu stwardniałe. Najlepsze schronienie
w obumarłej komórce, w czymś, co trudno zranić,
wykopać z grobu, zasiać, a potem mieć za nic,
że urosło, mówiło, miało z bzu spojrzenie.

ta strofa, Ble - szczególnie dla mnie! Potrąciła jedną moją bardzo osobistą strunę...I za to ode mnie -

i jeszcze więcej róż... A wiersz - bardzo na tak.


Pozdrowieńka liczne a ciepłe posyłam do Ciebie...
Ewa

(to po Staffowsku?)

[ble]

Bardzo lubię przerzutnie w Twoim wykonaniu, Ble.
Dobry, płynny wiersz i ciekawe spojrzenie na kwiecień.

Jedno tylko:
- milczeniem wzwody życia? Szare blizny - one
Może:
- milczeniem wzejścia życia? Szare blizny - one?
Ale to dlatego, że "wzejścia" płynniej się czyta.

Miladoro! Bardzo liczyłam, że zajrzysz. Jeśli płynnie, to dzięki Tobie, bo to Ty mi uzmysłowiłaś akcenty i średniówki - starałam się, liczyłam sylaby
'Wzwody' umieszczone z rozmysłem, są dumą tego wiersza. Chciałam nawiązać do sfery erotycznej, którą też widać tu

zajmują się ciałem
ziemi. Tak, więcej, więcej. Lecz przecież nad ranem

wiadomo już na pewno, że ten bój, to tarło
jest szaleństwem przyrody, chwili - jej rozpadem.

Nasza erotyczność jest odbiciem rytmu ziemi, z niej powstaliśmy, ona nas wiąże - upaja, ale i zadławia - czasem, kiedy jesteśmy nienażarci i wchłaniamy aż pekają nam usta (nie chodzi o seks oralny, ale o zbytnią, chamską łapczywość życia).
Może ktoś zwróci uwagę na tytuł wiersza- to te bolesne pęknięcia wiosny.
Dzięki, Milador (lepiej byłoby bez a)
Pozdrawiam

Dodano -- 26 sty 2012, 20:32 --

no fakt
te wzwody nie kojarzą mi się niewinnie

ładnie Ci wychodzą przerzutnie ble i wiersz na

Ach, dzięki za bukiet O niewinności nie ma mowy

Dodano -- 26 sty 2012, 20:36 --

Przyjemne i przyjazne czytelniczemu nastrojowi Leona .

Z uszanowaniem L.G.

Dzięki, Leo

Przyrzekam, że się zbiorę w sobie i pokomentuję wiersze innych. Ostatnio byłam w rozjazdach, ale teraz juz siedzę i piszę.
Franka

Dodano -- 26 sty 2012, 20:43 --

stoją w miejscu stwardniałe. Najlepsze schronienie
w obumarłej komórce, w czymś, co trudno zranić,
wykopać z grobu, zasiać, a potem mieć za nic,
że urosło, mówiło, miało z bzu spojrzenie.

ta strofa, Ble - szczególnie dla mnie! Potrąciła jedną moją bardzo osobistą strunę...I za to ode mnie -

i jeszcze więcej róż... A wiersz - bardzo na tak.


Pozdrowieńka liczne a ciepłe posyłam do Ciebie...
Ewa

(to po Staffowsku?)

Ta strofa pewnie niejednemu i niejednej się przytrafiła. Ale na tym polega milość (i namiętność), że się nie osłaniamy niczym. Cusz
Dziękuję, Ewo, za róże i za słowa A poeta to T.S. Eliot i jego "Ziemia jałowa"
Najokrutniejszy miesiąc to kwiecień. Wywodzi z nieżywej ziemi łodygi bzu

Pozdrowienia

[Miladora]

Osobiście to nie mam nic przeciwko wzwodom...
A tytuł? Nawet przez chwilę myślałam, że taki "brzydki" do pięknego wiersza, ale skoro treściowo jest potrzebny, to niech drażni.
Aha - nie może być bez "a", bo to anagram.

I nie rozszyfrowałam.

[ble]

Miladoro, przecież tytul jest genialny! Ja Ci to mówię
Wiosenne, bolesne pękanie Zajady.

[skaranie boskie]

nie może być bez "a", bo to anagram.

To nie tylko anagram Mila d'oro!
A zajady?

wchłaniamy aż pekają nam usta (nie chodzi o seks oralny...).

Uspokoiłaś mnie Ble.
Już się bałem, że nijak się nie uchronię.

Ładny wiersz.