O zagubionym cieniu

[Leon Gutner]

Muszę cień zgubić
ja twój cień
dziesiątą wolno noc się skrada
znów będziesz mogła iść po śladach

pod wodą schowasz
pytań stos
głaszcząc zarośle odpowiedzi
co mrok krępują gdy mnie śledzisz

ukrytą iskrą
haseł blask
święte są wszystkie przyrzeczenia
choć je uparcie skrycie zmieniasz

a potem mówisz
że to ja
znów oblizujesz palce słone
i cienie tańczą jak szalone

gdy całe szczęście
gorączkuje
po świetlistości tylko błyski
wydają się być niemal wszystkim

więc już bez śladów
pełny blask
muszę cień zgubić ty bez końca
coraz to bardziej będziesz lśniąca

[alchemik]

Świetnie, Leo.
Nie dość, że ciekawa forma, to jeszcze metaforycznie o związkach, zależnościach, ucieczce, nierozłączności światła i cienia, wygrywaniu i przegrywaniu zarazem.

Jurek

[Gajka]

Leo - bardzo na TAK

[Leon Gutner]

Al, Gajko,
Leo dziękuje za poczytanie i pozostawione słowo .

Z uszanowaniem L.G.

[elka]

Przeczytałam i powiem jedno; dla takich chwil warto żyć. Już mnie nie boli, że nie potrafię tak pięknie pisać, wystarczy, że mogę czytać.
Kto próbował, ten wie, jaką sztuką jest zdolność takiego pisania, umiejętność żonglowania słowami, żeby popłynęła muzyka...

Wielkie

Pozdrawiam.elka.

[Leon Gutner]

Nie wiem El czy to umiejętność
Ale jeśli nawet z pewnością jej nabycie zajmuje kilkadziesiąt ładnych lat.
Cieszę się że ktoś jest pełen emocji przy czytaniu .
Będę się starał aby tych emocji nie zabrakło .

Z podziękowaniem El .

Ukłony L.G.

[EdwardSkwarcan]

Leo, zrobiłeś to genialnie
Ukryte, domyślne podteksty są smaczkiem w treści wiersza
Dodatkową zaletą jest ta lekkość w czytaniu


Dodano -- 30 wrz 2016, 0:10 --

[bartosia]

Tak mi zapadl w serce,
ze nic nie powiem
wiecej

[Leon Gutner]

Edzie , Bartosiu miło was poruszyć wierszem .

Z podziękowaniem L.G.

[Liliana]

Leo, dla Ciebie i