Odczuwanie

[Leon Gutner]

To czego dotknąć nie zdołam
nigdy
kiedy wyjeżdżasz wierzę że sama
bo tak otwarcie nie można kłamać

jak deszcz mi spada przejrzystą kroplą
chciałbym ją poczuć i wolno spłynąć
potem smakować jak stare wino

to czego odkryć nie jest mi
dane
tylko wyczuwam albo dotykam
wypełnia szczelnie a potem znika

pozostawiając jakąś obecność
której nie sposób nie poczuć wcale
bo jest radością albo jest żalem

to czego znaleźć wciąż nie
potrafię
jest jakimś sednem we mnie wpisanym
jakby się nagle skończył atrament

oswoić puste długie godziny
o których ciągle za dużo nie wiem
lecz nic czuję
bardziej

niż ciebie

[EdwardSkwarcan]

to czego odkryć nie jest mi
dane
tylko wyczuwam albo dotykam
wypełnia szczelnie a potem znika

Ta jest urocza.

oswoić puste długie godziny
o których ciągle za dużo nie wiem
lecz nic czuję
bardziej

niż ciebie

Przyznam się, że to "nic" mnie zastanawia, bo ma tyle negatywnych znaczeń.
A może miało być - lecz nic nie czuję

Wiersz jest uroczy i tylko tutaj gubi rytm.
Czy to świadome działanie, żeby coś uwydatnić, bo nie łapię.

[Leon Gutner]

Nic świadomego - tak jakoś wyszło
Dziękuję Edwardzie za poczytanie i słowo na temat odczuwania .

Z ukłonami L.G.

[EdwardSkwarcan]

Po kolejnym czytaniu zrozumiałem

[Leon Gutner]

A mi się jednak wydaje że tam coś mi się zjadło.
Przez to spożycie tego czegoś wiersz nabrał innej istoty treści .
Na razie zostawię to coś w spokoju .

Z uszanowaniem L.G.

[EdwardSkwarcan]

Miałem na myśli te puste długie godziny, które bywają koszmarne
Pozdrówka.

[Leon Gutner]

Acha - tu błędu na pewno nie ma

[Henryk VIII]

Witaj,
wiersz sympatyczny, liryczny - jak zwykle czytam z przyjemnością. Jest tu i filuterność , i kropelka goryczy, i romantyczność Piszesz:" tylko wyczuwam albo dotykam
wypełnia szczelnie a potem znika

pozostawiając jakąś obecność" - niewykluczone, że to właśnie ta dominacja domysłu daje Ci największy i najładniejszy listek laurowy, do mistrzowskiego wieńca!
Pozdrawiam lirycznie

H8

[Leon Gutner]

Nie mam żadnego wieńca - co najmniej od czasów szkolnych kiedy nosiłem coś wieńcowego na głowie w jakimś przedstawieniu .
Teraz to już tylko co najwyżej wieńcówka wchodzi w grę

Dziękuję Henryku za poczytanie i refleksję .

Z ukłonami L.G.

[Henryk VIII]

To ja Ci dziękuję za wspaniale chwile smakowania SMACZNEJ poezji:) Czekam na kolejne utwory!

H8