Rekontra

[Gloinnen]

Nie umiemy być razem. Dwa rozbite dzbany
dziś wino strwoniły,
pękając w tysiące odłamków.
I trwa starcie, choć mówią, żeśmy z takiej samej
lepieni wciąż gliny;
więźniowie wiecznego kontrastu.

Idealny dam przykład; jeden biegun nigdy
się z drugim nie złączy,
krągłością je ziemia rozdziela.
Ale przeciąć nie sposób tej, co spaja – siły.
Bliźniacze przedmioty
osobno nie mają znaczenia.



____________________
Glo.

[Dante]

Glo, hm, czytając tak, aby zrozumiała była treść (o to chyba chodzi przede wszystkim,) gubi się zupełnie i tak dość odległe rymy, a czytając tak, aby wydobyć rymy, gubi się zupełnie treść.
Cos mi mówi ,że w stosowaniu "nowoczesnych" reguł poezji stajesz się bardziej papieska niż sam papież.

Wierszowi wyszłoby na plus, gdyby był w konwencji wiersza wolnego.

Ale prób nigdy za wiele

[Leon Gutner]

Bliźniacze przedmioty
osobno nie mają znaczenia.

Istotnie .
Miło wpaść pod twój wiersz w sobotnie popołudnie Glo .

Z ukłonem L.G.

[e_14scie]

eksperyment formą ?

a rytm jest i mimo odległych rymów, wiersz rymowany.

[Ewa Włodek]

ciekawy eksperyment formalny. Lubie eksperymenty...
A i sens wiersza - jest, jest...


Pozdrowieńka, ciepłe
Ewa

[atoja]

naukowo i życiowo
dwa odmieńce przyciągają się wprost proporcjonalnie do siły ich odmienności

[Nicol]

Dwa odmienne dzbany
Jeden popękany
Drugi zaś bez ucha
Wiersz o dzbany stuka

Echo gdzieś ukryte
Z niebanalnym sprytem
Z dala zrymowane
To zda się że białe

[skaranie boskie]

Bardzo dobry początek, pierwsza zwrotka.
Dalej, jakby brakowało konceptu, mam wrażenie, że miałaś sporą trudność z dokończeniem.
A jeśli nawet nie, to moim zdaniem druga zwrotka jest zdecydowanie gorsza i zdecydowanie odstaje od pierwszej stylem. Może celowo chciałaś podzielić wiersz na część liryczną i dydaktyczną? To miałoby sens, ale i tak chyba zwrotki są zbyt odległe.

Cóż? Średnią temperaturę można sprawdzić, wkładając dłonie do miski z lodowatą wodą jednocześnie pupę sadzając na rozgrzanej kuchence. Tak i w twoim wierszu - średnia jest ok.

[Gloinnen]

Dziękuję wszystkim za komentarze.


Wydaje mi się, że treściowo wiersz raczej jest spójny - opowiada o przyciąganiu i odpychaniu się, opowiada tak naprawdę historię dwojga ludzi, którzy nie mogą żyć ani osobno (każde pójść swoją drogą), ani razem...

Oczywiście taki był pomysł, a jeśli nie wyszło - to trudno, jakość własnych wypocin sprawdzamy metodą prób i błędów.

Pozdrawiam,


Glo.