wybarwianie

[Miladora]

dzisiaj nie będzie rozmów ni śniegu
ucichł rytm kroków schowany w sieniach
została pustka na do widzenia
z wczoraj nie mając nic już wspólnego

i drzwi zawarte ryglem judaszem
patrzące okiem szkła poniewczasie

jutro wypuści klamki i klucze
sprzęgnie w kieszeniach palce z podszewką
splotom bawełny odejmie lekkość
ciężarem myśli przelanych w smutek

nad pustą szklanką zasiądzie cena
pijąc za pamięć chwilą milczenia

pojutrze wszystko zamknie już w szafie
szufladą spełznie jedynie wstążka
opasująca początek końca
a reszta umknie chyłkiem w poddasze

i tam na suchej krokwi zatrzeszczy
niebem co może było lecz niegdyś

[Leon Gutner]

Trafiłaś nie tylko klimatem ale i formą - Leo właśnie skrobie coś takim układem .
Ale już widzę ze gdzie mi tam do twoich wybarwień .

Z ukłonem L.G.

[atoja]

bezpowrotne przemijanie
w Twoim wykonaniu jest jak taniec
(nie różaniec)

[Nicol]

Zgrabniutko a jakże

[Ewa Włodek]

my - miedzy niegdyś a kiedyś... Piękna refleksja, Milo, i kapitalny wiersz...



Samo ciepło posyłam Tobie...
Ewa

[Miladora]

Dzięki serdeczne, Leonku.

Tobie także, Atojka.

I Nicol

I Ewuńko

Dobrego dnia, kochani

[SamoZuo]

smutne,
ale wszystko idzie na strych to złe i to dobre, po tym złym to może nie warto wspominać i żałować

Pozdrawiam

[Miladora]

Pamięć człowieka to taki strych, a na szczęście czas zaciera skutecznie pewne przeżycia.
Dzięki, Zuotko.
I miłego wieczoru.

[skaranie boskie]

Tym razem będę nieco oszczędniejszy w pochwałach.
Owszem fajny klimat - jak to u Ciebie.
Ale samo wykonanie pozostawia wiele do życzenia.
A poniżej dowody "zbrodni".

nie mając nic już wspólnego

Moim zdaniem już nic wspólnego.

i drzwi zawarte ryglem judaszem
patrzące okiem szkła poniewczasie

Miała być przerzutnia ale wyszło masło maślane.
Zawarte ryglem jeszcze rozumiem, ale judaszem patrzące okiem?
Próbowałem zmienić na judasza patrzące okiem.
Też lipa. Nie dość, że karkołomna inwersja do dochodzi szkło, a już judasza patrzące okiem szkła to czysty absurd.
Pozostaje opcja ryglem zawarte, judaszem patrzące - okiem szkła poniewczasie. Jednak taka konstrukcja zdania, wpisanego w tak długie wersy, nie obejdzie się - co widać - bez interpunkcji.

pojutrze wszystko zamknie już w szafie

Wyżej był już jeden "już". Nie czepiłem się bo i miał sens, i był tylko jeden.
Ten, nie dość, że jest drugi, to jeszcze robi za ewidentny wypełniacz.

Reszta w idealnym porządku.

[Miladora]

Moim zdaniem już nic wspólnego.

Tworzy się "mając/już", co nie brzmi zbyt dobrze, poza tym wers traci na melodyjności.

Zawarte ryglem jeszcze rozumiem, ale judaszem patrzące okiem?

Przy braku interpunkcji tak bywa, że słowa wpadają jakby na siebie.
To myśl - "ryglem (i) judaszem" i stąd to patrzenie drzwi szklanym okiem.
A zamknięcie "judaszem" ma parę znaczeń tutaj, ważnych dla przekazu.

pojutrze wszystko zamknie już w szafie

Tak. Pojutrze już wszystko zostanie odłożone ad acta. To nie wypełniacz.

Dzięki, Skaraniek. Ja lubię być ścinana.
Masz na to dożywotnią dyspensę.

Za te wszystkie rzeczy, które zgromadziliśmy na strychu.