Prometeusz

[Paweł D.]

Idą ludzie z pochodniami,
maszerują synchronicznie,
a gdy spojrzeć na nich z góry
wyglądają niemal ślicznie:

tworzą krzyż równoramienny
załamany na swych końcach
jakby tytan się z nim mierzył
i odwrócić chciał bieg słońca.

Patrzy na to Prometeusz,
wpiera się plecami w skałę:
Słuszny jest wasz gniew bogowie-
- przecież ja im ogień dałem.

O przeklęci z podłej gliny
i łez moich ulepieni,
za was tkwię tutaj przybity
jak do krzyża z tych płomieni.

Gdybym ręce miał choć wolne
to bym oczy wyrwał sobie…
Jakże sprawiedliwie cierpię -
- Wróć tu sępie!!! Szarp wątrobę!!!

[Leon Gutner]

Mitologia , mitologia .
Dzisiaj już się wątroby przeszczepia
Można spokojnie poczytać i z uśmiechem .

Z uszanowaniem L.G.

[Paweł D.]

No nie wiem, w tym wierszu tkwi ukryta swastyka. Ale jak z uśmiechem to dobrze.

[Henryk VIII]

Jak dla mnie - bardzo gorzko, pomimo ironii, która woaluje przekaz. Wiersz celny jak cholera, aluzje są tu do naszych czasów b. smutne, a sama figura Prometeusza tworzy klamrę między wiekami - tu przechlapane, jako i wcześniej... Natomiast, jako chce przedmówca , współczesna chirurgia z wątrobą prometejską raczej by sobie nie poradziła, bo ona odrastająca...

[Paweł D.]

Dziękuję za opinię. Zdecydowanie myślałem o dzisiejszych czasach.