Małgosia na Marszałkowskiej

[Paweł D.]

Małgosia aż na obie ręce
kupiła ubrania, lecz serce
Małgosi czym miłość jest nie wie,
i idzie z torbami przed siebie.

Wtem mędrzec zagrodził jej drogę
co długą i siwą miał brodę:
„Póty Małgosia torbę nosi
aż ucho się urwie Małgosi

z pomocą jej nikt nie pospieszy,
więc niech się Małgosia nie cieszy.”-
- po twarzy jej przemknął cień troski-
- zostawmy ją na Marszałkowskiej-

- kto kochać drugiego nie umie,
ten żyje samotny, choć w tłumie:
Małgosia trzy torby ma mienia-
- co z tego gdy serce z kamienia…

[Leon Gutner]

Moralik taki wyszedł podszyty bajką .
Może dałoby się przyjemnie zaśpiewać przy gitarce .

Z ukłonami L.G.

[Paweł D.]

Zgadza się, że moralik, ale w pełni świadomie i wzięty w nawias, inaczej nie dałoby się go z całą powagą powiedzieć. Choć tekst mówi prawdę (tyle prawdziwą co banalną) to jednak sam z siebie dość wyraźnie się śmieje. Lubię się bawić w coś takiego. Pozdrawiam.

[Stella]

Za Leonem

[Halmar]

Smaczna pigułka, Sir. Nie jest to, co prawda, Mrożony pies, nooo.... W tamtym tekście jestem po prostu zadurzona.

[Paweł D.]

Dziękuję, tamten pewnie lepszy, ale tutaj miałem ubaw po pachy wprowadzając postać ludowego mędrca z brodą

Dodano -- 20 cze 2017, 21:29 --

Smaczna pigułka, Sir. Nie jest to, co prawda, Mrożony pies, nooo.... W tamtym tekście jestem po prostu zadurzona.

To jak jesteś zadurzona w tamtym tekście to specjalnie dla Ciebie piosenka:

https://www.youtube.com/watch?v=F3J0iwwsq-w

[Halmar]

pikne

[Paweł D.]