Twoja mać (w hołdzie dla Siekiery)

[Paweł D.]

Wojowniku - pora grzać
pazurami szwy rozrywać,
by nie dała rady Mać
w głębi ziemi ich pozszywać.

Wojowniku prawdę znasz-
- Mać od ropy nie odwyknie,
idź dać jej na umór chlać
aż jej iskra z piczy strzyknie.

Powrót twój ogonki zniczy
wprawi w ruch aż będą merdać,
i z łopotem wyjęzyczą
się sztandary w łono nieba.