Kochaj jesień

[Ulme]

Za różnobarwne liście
w mgłą osnutym parku,
za płonący ogniście
krwawy krzew trzmieliny,
za nieco późne przyjście,
lecz z mnóstwem podarków,
śmiejące się perliście
jesienne dziewczyny.

Za wspomnień melancholię
o chwilach szczęśliwych
w babie lato spowitych,
za klangor żurawi,
za otwarte podwoje
wzruszeń i zadziwień,
że aby coś powitać,
trzeba coś zostawić…

Za deszcz, słotę, szarugę,
choć ich nikt nie lubi,
i za noce już długie,
wiatr, co smutek niesie,
za mroczną cienia smugę,
znak, że trzeba zgubić
jedno, by zyskać drugie…
Za to kochaj jesień!

[tabakiera]

"Liście - ogniście" to mocno zużyty rym.
Im dalej w wiersz, tym lepiej.
Ostatnia strofa najlepsza.
No i niezła klamra z tytułu i ostatniego wersu.

[Nula.Mychaan]

Niezły klimat, klamra rzeczywiście jest bardzo fajna.
Przeczytałam z przyjemnością

[Leon Gutner]

Leo lubi deszcz a za jesienią nie przepada z powodu chłodu . I dlatego że kończy się moje ukochane ciepełko .
Wiersz ładnie płynie.
Na tyle ładnie że na resztę można spokojnie przymknąć oko .

Z uszanowaniem L.G.

[EdwardSkwarcan]

Ładnie o jesieni
Można było barwniej, lecz trudno o wszystko w tak krótkim wersie

[Ulme]

Dziękuję, że coś dobrego udało się Wam znaleźć w tym jesiennym wierszu. Pozdrawiam

[szczepantrzeszcz]

Po raz kolejny na kolana rzuciłaś Szczepanową duszę, po raz kolejny wierszem niewielkim, a pięknym bardzo.

[Ulme]

Dziękuję, Szczepan. Bardzo się cieszę

[Enbers]

To tyn typ tekstu, króry może coś we mnie zmienić. Przez chwilę nawet polubiłem jesień

[bartosia]

Śliczne w swej prostocie, jesienne wezwanie do miłości