Cóż wrzesień? (cykl jesienny - 2)

[Liliana]

Cóż wrzesień? Wrzesień zadziornie kroczy
poprzez parkowe aleje, ścieżki,
i zakochanym zagląda w oczy,
jakby wraz z nimi pragnął nagrzeszyć.

Czasami dmuchnie wiatrem lub deszczem,
bo przecież psotnik z niego nie lada,
wita się z chmurką i ze słoneczkiem,
baśń o jesieni im opowiada.

A w baśni liście – brązowe, złote,
czerwień jarzębin, liliowe wrzosy.
Spłonione jabłka w sadzie za płotem
proszą o setny już chyba koszyk.

Wrzesień – kawalarz, wrzesień – przyjaciel,
Różnorodnością dni moje znaczy.

[Gruszka]

Ładnie, lekko, bezpretensjonalnie.
Jedynie rym /kroczy - oczy/ troszkę taki nie na Twój wiersz
Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Cóż ... wrzesień
Ładnie o wrześniu .

Z uszanowaniem L.G.

[Liliana]

Ładnie, lekko, bezpretensjonalnie.
Jedynie rym /kroczy - oczy/ troszkę taki nie na Twój wiersz

Dziękuję, Gruszko.
Co do rymu - niektórzy zarzucają mi, że mam mało rymów dokładnych, więc zaszalałam. Skoro uważasz, że ten niezbyt do mnie pasuje, to obiecuję pomyśleć nad zmianą.

Ładnie o wrześniu .

W podziękowaniu. i

[Ulme]

Oj, dmucha tegoroczny wrzesień wiatrem i deszczem...
Bardzo ładnie, a rymy jak dla mnie w sam raz.

[Nula.Mychaan]

Nastroiłaś mnie pozytywnie
Ładnie

[Liliana]

Bardzo ładnie, a rymy jak dla mnie w sam raz.

To się cieszę, Ulme. Dzięki.

Nastroiłaś mnie pozytywnie

Rosnę z dumy, Nula. Dziękuję.