zaświaty

[mirek13]

gdzieś w falach sargassowego morza
piratów jednookich
jednonogich
i niczyich
nie ma ich choć byli
snem w błękitnych przestworzach

tyle statków murszeje – a co?
mają prawo murszeć rozkosznie
dechy
szczury żrą ciało, a co?
nico
bo poszli w rozstaje

mogą
taka ich natura
skóra
fura
komóra

plotki o intelekcie poetyckiej

przystań

[tabakiera]

Mają prawo sobie przepadać, to i przepadają.
Biegną tam za jakimś bytem i sobie w nim się pławią.
Odpadli, przepadli.
Wolna wola dla potwora.
Wolne drogi, a więc w nogi.
Czarne Morze, więc siedź w norze.
Morze Czarne, losy marne.
Jeśli płyniesz, to nie zginiesz.
To nic, gdy zakryją fale, jeśli nie zginiesz krasnalem.
Bo walczyłeś, nie uciekłeś i to jest straszecznie piękne.

Mirek, to taka głupawka.
Nie przejmuj się.

[alchemik]

I węgorze, Mirku.
Padlinożerne ryby z pokroju przypominające węża lub fallusa.
Po narodzeniu pędzą przez ocean do ujść rzek.
U nas Wisła i Odra.
Potem oprawiamy te tłuściochy wyciągnięte z więcierzy na Mazurach.
Podobno jesteśmy tym co jemy.
A węgorze wpierdalają padlinę.
My je z przyjemnością wędzimy i zjadamy.

A Morze Sargassowe?
Wiele legend o tym, że tam kończyły statki.
To w końcu Trójkąt Bermudzki.
Podobne trójkąciki mają kobiety o ile nie wygolą sargassów.

Wiersz dobry.
Nieprzekombinowany.
Prawdziwy o śmiertelnym ciele.
Rozumiem.
Wciąż chciałbym z Tobą pogadać osobiście.
Na wyciągnięcie ręki.

[mirek13]

Wszystko jest głupawką - powiedziałby pijany Stachura.
Gdyby żył i był pijany.
Dzięki Dorka.
Nie brnij, Jerzy, w trójkąty. Jakiekolwiek.

[alchemik]

Tak sobie tylko żartuję.
Zresztą, Ty też, choć powaga cienia.
Jesienna.

[Leon Gutner]

Dla Leona tylko pierwsza strofa .

Z uszanowaniem L.G.

[alchemik]

Leon, a co Ty się taki zasadniczy zrobiłeś?
Druga strofa w kwestii nieoczywistej odpowiedzią na pierwszą.
Nieoczywista, bo pierwsza jest konfabulacją.
W drugiej chodzi o przeżycie.
Choćby i w tej konfabulacji.

Leonie, zapominasz, że poezja, to również otrząsanie się ze zmor.
Sukkubów i inkubów częstujących papierosami, po orgazmie.

Mirku, trójkąty są najprędszymi, ale jak wiele mówiącymi figurami geometrycznymi.
Jako pierwsze zamykają przestrzeń dwuwymiarowego planu.

[mirek13]

Jurek, proszę Cię...
Nie podoba się komuś? Nie ma sprawy.
Ja jestem za słabym poetą, aby cyzelować słowa, brać za każde odpowiedzialność i mieć intelektualny plan wiersza.
Piszę, co mi w danej chwili się składa w głowie, czasami trochę podszlifuję, a często nie wiem, dlaczego użyłam takich słów, metafor, wyrażeń i określeń.
Dopadło mnie dwóch mistrzów. Jeden szalenie utalentowany z amnezjami. Drugi - esteta słowa i zasad poetyckich.
Co ja tu, k...a, robię?

[alchemik]

Jedziesz do mnie, Mirku!?! Bardzo bym chciał. Bardzo, bardzo, bardzo.
Od lat nie miałem prawdziwych przyjaciół.

A i Ty spotkaj się z kimś, kto Ciebie poruszył od pierwszego spotkania na stronie.
Niewielu jest takich ludzi, którzy wiedzą, że ich spotkanie to przeznaczenie.
Wspólne myślenie.
Choćbyśmy mieli się schlać.
Co nam raczej nie grozi ze względu na wysoki próg odporności na C2H5OH.
Przyjedź, Mirku.

[mirek13]

Oczywiście, nie jadę, Jerzy.
Muszę przetrawić to wydarzenie, a nie jest ono pierwsze.
Lepiej coś napisać o zafascynowaniu się pięknem czyiś wersów, niż grać głupa.
Popełniłem w życiu poetyckim jedną taką rzecz, ale motywacje miałem zupełnie inne.
Złośliwe.
Jak to ja.