bóg przykrojony

[Paweł D.]

Kiedy się coś przemocą wpycha
w tym się ukryta czai pycha
a to, bracie, piekło a nie raj,
i Lucyfer mówi: w to mi graj.

Gdy człowiek jest zadowolony,
że w Elitarny Klub Zbawionych
wstąpił w pokorze i skromności-
- Belzebub dmucha w miech próżności.

I człowiek bije mu pokłony
wierząc, że stoi z drugiej strony,
stawia pomniki tej gadzinie
tak jak ten Jezus w Świebodzinie,

potem wyciąga dumne wnioski,
że Chrystus został królem Polski,
Absolut kroi z każdej strony,
i bóg powstaje przykrojony:

z wierzchu z betonu, w środku pusty,
tandetne tylko syci gusty,
na litość boską, czuć go "wioską",
nie nawracaj Boga na polskość.

To zwykła siara i kaszana
zwyczajną kiszką nazywana,
gdy na piekielnym grillu skwierczy,
to: pycha!- mówi duch szyderczy.

[skaranie boskie]

Świetne!
Satyra - tak, jak powinna - trafia celnie i w samo sedno.
W prawdziwą, polską, zaściankową pseudoreligijność i pychę jej animatorów.
A wiesz może kiedy powstało Tesco w Świebodzinie?
Pięć lat przed Chrystusem.

[Paweł D.]

Dzięki za komentarz i dowcip

[Leon Gutner]

Leon nie przepada za satyrami religijnymi . To ważny temat dla wielu ludzi i bez względu na to co o tym sądzę i co o tym sądzić wyśmiewać tego raczej nie należy . Tym niemniej to całkiem dobrze napisany wiersz .

Z uszanowaniem L.G.

[Paweł D.]

Jakoś przeżyję to, że Leon za czymś nie przepada. Choć jak czasem czytam za czym Leon przepada, to zaczynam wątpić w sens tego portalu

[Leon Gutner]

Możesz przeżywać Pawle możesz wątpić możesz pisać o Abdulach Jackach gadżetach żelaznych jajach i popełniać satyry religijne . Ba możesz nawet nazywać to poezją i możesz nawet tłumaczyć Leonowi pewne sprawy i mieć misję a także wątpić w sens . Wszystko dozwolone . Coś przecież trzeba w życiu robić co stanowi osobistą wartość.

Z uszanowaniem L.G.

[Paweł D.]

Dla mnie słowo "poezja" akurat ma drugorzędne znaczenie, pierwszorzędne ma za to słowo "przekaz", uważam, że dobra piosenka, czy dobra satyra jest lepsza niż kiepski wiersz, i wnosi więcej. A Leonowi poczułem się w obowiązku wytłumaczyć pewne sprawy po Leona komentarzu, bo może Leonowi się coś nie podobać, forma do gustu nie przypadać, wszystko to rozumiem, ale pisanie w przypadku tekstu o Abdulu, że nie ma tam głębszego sensu, jest zwyczajnie i obiektywnie... kłamliwe, i rodzi podejrzenie, że albo ktoś jest ślepy, albo udaje, albo za wszelką cenę chce być, bo dobrze mu w swojej bajce. Może też świadczyć, że osoba wystawiająca taki komentarz nie zadaje sobie trudu i porusza się we własnych schematach. Dla mnie oprócz "osobistej wartości" istnieje też coś takiego jak sztuka i jej funkcje, nieważne czy chodzi o poezję, prozę, piosenkę, film, fotografię czy malarstwo. A ważną funkcją sztuki było dla mnie zawsze: dać, albo chociaż próbować,obraz świata, w którym powstaje, a tego tutaj jak na lekarstwo, i niemal żadnej nad tym refleksji. Tutaj to taki rodzaj hobby uprawianego dla złagodzenia brutalności otaczającego świata.

[Gloinnen]

Z czysto technicznego punktu widzenia, warto tekst dopracować pod względem rytmicznym, żeby nie kuśtykał.

Natomiast przesłanie wydaje mi się bardzo celne. Mnie też denerwuje zawłaszczanie sobie Boga i polska megalomania narodowa. Sądzę oczywiście, że powinniśmy być dumni z tego, że jesteśmy Polakami, chronić naszą tradycję i kulturę. Nic nie stoi też na przeszkodzie, aby np. modlić się za naszą ojczyznę, jeśli ktoś odczuwa taką potrzebę. Natomiast uważanie się naród wybrany, czy też szczególnie upodobany przez Boga z jakichś tam względów, to przejaw skrajnej pychy, a wręcz faryzeizmu. A przecież Chrystus powiedział wyraźnie, że "pierwsi będą ostatnimi, a ostatni pierwszymi", o czym wiele osób wydaje się zapominać. Obecnie mamy taką a nie inną władzę. Środowiska konserwatywno-prawicowe, związane z Kościołem, mają swoje pięć minut na politycznej scenie. To jednak jest też rodzaj sprawdzianu, w jaki sposób te pięć minut wykorzystają. A ja - prywatnie - wolę wierzyć w to, że Bóg przyszedł do celników i grzeszników, że przyszedł zbawić cały świat...

Pozdrawiam,


Glo.

[Paweł D.]

Dziękuję. Cieszę się, że zauważyłaś, że ten tekst nie jest tak naprawdę wymierzony w Boga i wiarę. A technicznie przyznam, że i mnie coś w nim kuśtyka, pewnie kiedyś dopracuję. Pozdrawiam

[Paweł D.]

Tytuł tego utworu odwołuje się też do słynnej książki Dawkinsa, biblii nowoczesnego ateizmu- "Bóg urojony". Moim zdaniem zarówno Dawkins jak i Hawking (którego cenię), w swoim odrzuceniu Boga również odwołują się w pewnym sensie do pojęcia "boga przykrojonego", przykrojonego do pewnej formy, do ludzkich wyobrażeń kształtowanych przez wieki między innymi przez sztukę, jesteśmy więźniami obrazów i każde ludzkie pojęcie Boga, będzie pojęciem "boga przykrojonego" lub "okrojonego". Ja wolę myśleć, że Bóg jest tym czego nie jestem w stanie pomyśleć, ze względu na przyrodzoną mi ludzką ułomność.