Koniec wakacji

Wiadomość

mirek13 · #1 Post autor: **mirek13** » 10 lis 2017, 1:33

Oprowadź mnie po górach
po złomkach jesieni miedzianej
tylko która
to już jesień z nietrwaniem?

Oprowadź mnie po morzu
sennym bo minął sezon
burz to kapok założę
idiota
siostro podać kortyzon!

Oprowadź mnie gdziekolwiek
bo sezon mija i jesień
gdzie flauta i jesień uniesie?
słaby człowiek

Odprowadź...

Nula.Mychaan · #2 Post autor: **Nula.Mychaan** » 14 lis 2017, 19:54

Bardzo liryczny i ciekawa klamra. ten wiersz się czuje

mirek13 · #3 Post autor: **mirek13** » 17 lis 2017, 21:52

Dzięks

szczepantrzeszcz · #4 Post autor: **szczepantrzeszcz** » 20 lis 2017, 10:42

Odchodzenie. Gdzie nie spojrzę odchodzenie. Widocznie tak być musi. Ciągle ktoś odchodzi, raz nagle, innym razem na raty, więc też i myśli wokół tematu krążą, oderwać się nie są w stanie.

Zaletą tego, co napisałeś, jest dostrzeganie. Dobrze, kiedy odchodząc dostrzegamy to, na co jeszcze spojrzeć warto.

mirek13 · #5 Post autor: **mirek13** » 20 lis 2017, 12:03

Nie wiem, czy dobrze Szczepan.
Bardziej boli.

szczepantrzeszcz · #6 Post autor: **szczepantrzeszcz** » 20 lis 2017, 12:32

Jak już ktoś kiedyś mądrze napisał: to jest życie, to musi boleć.

alchemik · #7 Post autor: **alchemik** » 20 lis 2017, 16:14

For You
alchemik-f202/widnospady-t25028.html
alchemik-f202/ksi-ycowa-przysta-t23043.html

mirek13 · #8 Post autor: **mirek13** » 20 lis 2017, 20:24

Yes, thanks you, Sir.
Twoje wiersze znam bardzo dobrze. Za dobrze.
Nie trzeba mi ich przypominać, choć trochę za kwieciście jest, ale kunszt...
Tym bardziej się nie mogę pogodzić

tabakiera · #9 Post autor: **tabakiera** » 20 lis 2017, 20:33

Ostatnia strofa zbyt dosłowna, na moje oko - konkretnie przedostatni wers wiersza.
To, że podmiot liryczny słaby i potrzebuje wsparcia widać już w pierwszej części.
No i rymy w pierwszych dwóch strofach ciekawe, potem mi zgrzytnął zmieniony ich układ i coraz większa niedokładność.

Ania Ostrowska · #10 Post autor: **Ania Ostrowska** » 20 lis 2017, 21:22

Mocno trafił mi w nastrój ten wiersz, tak że już nawet nie będę się czepiać ostatnich dwóch wersów. Pisz, Mirek, aż Ci zazdroszczę, że możesz, bo u mnie dno i wodorosty.